EY YAR!
Nerdesin!
Gelsene
korkuyor musun?
yoksa umursamýyor musun?
söylesene neden susuyorsun?
Gülüm gel ki hicraným bitsin
Ruhumu saran afakanlarým dinsin
gözümde akan gözyaþlarým silinsin
Seyyar olan gönlüm otaðýný bilsin
Anladým, anladým ben seni!
Sen benden kaçýyorsun, Ateþ saçýyorsun
Benden bir çaðlayan gibi uzaklara yol alýyorsun
Beni terk ederek, Ateþlere salýyorsun
Gündüzler neysede katran karasý geceler
Ölesi bu gönül sabaha dek ismini heceler
Rüyasýna gelirsin diye yollarýný gözler
Gelmeyeceksin, fakat bilmez ki nafile bekler
Katran karasý gece, kaynayan bir kazan
Sensiz bu gönül geçirir her an bir hezeyan
Bu ömürde mevsim her daim hazan
Deli gibi aþýktýr bilmez misin bunu yazan
Gönülde ki ateþ sönmeyen bir maðma
lavlarý bu garibaný eder yaðma,
ömür bitiyor, zamaný boþuna saðma
iþ iþten geçince sakýn ha sýzlanma
Anladýn mý beni ey yar!
Gel kurban olduðum
Firakýnla yakma,
Eyleme bu gönlü seyyar
30/08/2007 & 13_52
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.