İKİ YÜZLÜSÜN EY AŞK
Ýki yüzlüsün ey aþk.
Sinsice girersin insanýn kanýna.
Tertemiz kalpleri yagmalarsýn bir çýrpýda
iflah olmaz eline düþen boþadýr çaba.
Toz pembe kýlarsýn sýradan hayatlarý.
Esir alýrsýn kalbi kanserli hücre gibi
akýl yürek sana çalýþýr kölen gibi.
Sonunda çeker gidersin birþey olmamýþ gibi.
Feryad eder o kalp sahibi
unutmaz seni etselerde teselli.
En derin acýn bile büyük bir hazdýr.
Yýllar geçer ama izin onda kalýcýdýr.
Ýþte bunun için iki yüzlüsün aþk.
Tadýlmamýþ duygularý yaþatýrken
düþünmezsin hiç açacagýn yaralarý.
Ardýndan dökülen gözyaþlarýný.
Nereye gizlendigin belli olmaz.
Ya kalabalýklarýn ardýnda.
Yahud ýssýz bir sokakta.
Ama en çok bakýþlarda.
Kim ne derse desin.
Ýki yüzlüsün aþk.
Önce güldür sonra aglat.
Senin kitabýn bunumu yazar.
Yok aþk benden izin yok sana.
Yalanlarýna kanýp aldanmam boþa.
Kapandý gönül kapýsý açmaya çalýþma.
Hep gülecek degilsin birazda sen agla.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.