Anlam veremiyorum bazen hayatýn karma karýþýk gidiþhatýna. Avuçlarýmdan kayýp giden zamana. Düþündükçe bu duygularýn içinde kayboluyorum. Öyle hýzla yaklaþýyorki sonun baþlangýcý...
Geriye dönüp baktýgýmda sadece aný yaþadýgýmýn farkýna varýyorum. Dünya son turlarýný atarken bense durup gözlüyorum fýrtýna öncesi sessizligi...
Öte alemde bizleri bekleyenler hýzla çogalýrken, geçici kiracýsý oldugum bu hayat artýk bana bir lezzet vermemeye baþladý. Ben bende kendimi bilmezken dur durak demeyip koþtun DÜNYA peþinden.
Bu böyle sürüp gitti ta ki gerçek yüzüme bir tokat gibi çarpýncaya kadar...Ýþte o zaman anladým ben bu hayatýn kýsa süreligine gelen bir misafiriydim.
Vaktaki umursamýyorum. bütün debdebesiyle üstüme gelmeye baþladý, dünya denilen maskeli güzel. Þimdi tek gayesi karþý konulmaz sandýgý cazibesiyle beni kendine çekmek. Ama HEYHAT filmin sonu geldi. Daha fazla uzatmaya gerek yok. Sadece bu kaçýnýlmaz gerçegi dile getirmek istedim. Sanýldýgý gibi dünya hayatý kalýcý ve baki degil sadece aldatýcý bir zevkten ibaretdir. Týpký bizden öncekilerin bu gerçegi yaþayýp gittikleri gibi. Saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Esra cetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.