KORKUM YOK YANİ ÖLÜMDEN

son tren mi ölüm dediðin
hani o meçhul tünelin
bilinmez karanlýklarýnda yitip giden
hani ardýnda aydýnlýk dünyalarýn
garip yangýsý

ayaklarýmýz altýnda kayýp giden
kýldan köprüler
didinen onca cambaz
sýrtýmýzdan atýlamayan
yürekler dolusu aðýr safralar
yani canýn olgunlaþmasý
ahirin iþkence dolu
karanlýk çilehanelerinde

hepimiz öleceðiz iþte
kene gibi yapýþkan o biteviye korkular
kaynayan katran kazanlarý
acýnýn ve hüznün
yüreklere sýðmayan
o canhýraþ çýðlýklarý
her ne kadar usumuza düþmüyorsa da
hepimiz öleceðiz iþte

yolu sarp, taþý býçak gibi keskin
kumu güneþ alevi
soluksuz, kuru ve ürkünç
ne hesaplar derilecek kim bilir
yani öyle bir þey iþte

ama korkum yok her türlü ölümden
ne karanlýklar, ne tüneller
ne katran kazanlarý umrumda
yeterince yanmadýk mý
bu dünyanýn ateþli zindanlarýnda
çilelerin en hasýný
boncuk boncuk dizmedik mi
ucu yanýk dizelere

yaþam denen o hain cellatýn
insafýna sýðýnýp, baþ eðmedik mi
ayrýlýklara, özlemlere, zulümlere
yani hiçbir þey umrumda deðil
korkum yok yani ölümden
ama yüreðim çarpmayacak yine
bir daha öpemeyeceðim
o bal tatlýsý dudaklarýndan
yanaklarýna allar basmayacak
ýssýz gecelerin en sevdalý dokunuþlarýnda
tenim ürperip de kanmayacak sana

yasemin kokulu akþamlarýn kollarýnda
uyuyamayacaðým en deliksiz uykularýmý
gün doðmayacak yeniden
yokluðunda sancýmayacak yüreðim
ve bir avuç topraðýn karanlýklarýnda
sana doymadan gideceðim

yani hiçbir þey umrumda deðil
korkum yok yani ölümden


(zekeriya çavuþoðlu)




Sosyal Medyada Paylaşın: