MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ATA'YA GÜZELLEME
zekeriya çavuşoğlu

ATA'YA GÜZELLEME



BÖLÜM: I

KUVVA-YI MÝLLÝYE SUBAYI:

Afiyet olsun aðalar! Maþallah, maþallah, görüyorum neþeniz yerinde . Gök yýkýlsa, kara yer batsa umrunuzda deðil… Yoksa kederinizden mi içip böyle meþk eylersiniz?..
Hey gidi Koca Osmanlý, hey!.. Birkaç þaþkýn mirasyedi elinde tükenip gittin iþte!
Yiyiniz efendiler, yiyiniz, içiniz, meþk ediniz!..
Viyana‘dan sonra Osmanlý’ya mezar kazmak deðil mi ki iþiniz?
Son kaleler de bir bir düþüyor,her þey bitiyor aðalar, her þey tükeniyor.

Belki bu son meþkiniz olacaktýr, yiyiniz, içiniz, eðleniniz.”

ERKEK:

Ayaklarý bin yýllýk aðaç kökleri gibiydi.
Elleri aðaç kabuðunca nasýr,
Gözleri bir putçasýna sabit.
Binlerce yýl öteden bakar gibiydi.

ERKEK:

Nal sesleri çýnlýyordu kuru bozkýrlardan.
Kadýn sesleri, çocuk sesleri.
Aç midelerin,
acýnýn, yýkýmýn,
ölümün çýðlýk çýðlýða soluk sesleri.

Yürüyordu kaderine tutsak olmamak için.
Yürüyordu öle, yite.
Ortaasya’ nýn kuru, bereketsiz bozkýrlarýndan,
Umut yeþili Batý ovalarýna,
kýr çiçeði yaylalarýna,
soðuk soðuk sularýna.

Yürüyordu öle, yite.
Yürüyordu kök salýp, dal, budak vererek. Yürüyordu kendi çizdiði talihine.

ERKEK :

Düþman ateþ gibiydi
fýrtýna olduk.
Sel olduk, deniz olduk.
Düþman döne döne geldi.
Karanlýk bir gece gibi çökünce üstümüze,
Gün olduk,
güneþ olduk.
Gök bizimleydi.
Yer bizimleydi.
Yürüdük bir kaç can býrakýp
mal,
davar,
kan býrakýp. Yürüdük yeni gün doðarken
yüzümüze

KIZ :

Yurt dedik bu topraða.
Ana gibi baðrýna basýp can verdi.
Kan geldi soluk yüzlü bebelerin yüzüne.
Yurt dedik bu topraða,
Ana dedik, can dedik.
Yüzü güldü tüm yorgunlarýn.
Gül dalýndan bal derdik.
Bal akardý dillerinden,
Bu can senin “al I..” dedik.

Yurt dedik bu topraða
Ana gibi baðrýna basýp, can verdi.
Sevip, okþadýk gönülden
Kuþlarcasýna özgür,
kendi baþýna buyruk,
Ateþinde kavrulduk.
Bir verdik, bînlercesîne,
doyurup sinesinde
“Kal !..” dedi.

ERKEK:

Bir tohumdu gürbüz kuþaklara gebe.
Göklere dallan deðen çýnarcasýna düþleri.
Bir tohumdu geleceðe uzanan bebe.
Bir tohumdu kök salýp yedi kat yerin dibine,
Nemli dudaklarýndan parlak yýldýzlar
dökülmekte ellerine.
Bir tohumdu geleceðe uzanan bebe.
Gün ile yýkandý, gün ile doydu.
Serpildi, boy verdi.
Baþ eðdiler, diz çöktüler, kulak verdiler sözlerine.
Bir tohumdu geleceðe uzanan bebe.
Gün ile yýkandý, gün ile doydu.
Serpildi, boy verdi.
Doðuda Acem elleri,
Batýda adý geldi Viyana önlerine.

Bir tohumdu geleceðe uzanan bebe.
Baþ eðdiler, diz çöktüler,
kulak verdiler sözlerine.
Büyüdü dal budak salýp dört bir yanma evrenin.
Çöl ateþinde umut gibi,
Daldasýnda uyudu bebeleri.
Büyüdü dal budak salýp dört bir yanma evrenin,
Silindi yürekten korkularý.
Baþ eðdiler, diz çöktüler
kulak verdiler sözlerine,
Gün oldu geceleri.

KIZ :

Güç birlikten doðarmýþ.
“Sen !..” dedi, “Ben !..” dedi gölgesinde kalanlar.
Oynadý ya topraða salýnan kök,
Düþünce birbirine
ayakla baþ,
elle týrnak…
Kemirdi koca çýnarý kurtlar, kuþlar, yýlanlar.

Karýþýnca
ayakla baþ,
elle týrnak…
Her yana hakim oldu aþa zehir katanlar.
En ince damara dek diþ izleri yürüdü.
Dýþarda fýrtýna, kar, yaðmur…
Yýkmak için çýnarý
sýyýrýp da kolunu, Binlerce balta
UTANMADAN YÜRÜDÜ !..

GENEL DURUM

ANLATICI

Mondros’la Türk dünyasýnda yeni
bir dönem baþlar vatan baþtan baþa
talan edilmiþtir. Ýnsaný yorgun,
bitap, güçsüz ve umutsuzdur. Son
kaleler de bir bir tutsaklýk bayraðýnýn
gölgesine girmekte, koca Osmanlý
dökülen göz yaþlarýnýn selinde
bilinmeyen sonsuzluklara doðru
hýzla sürüklenmektedir.
Çile çile dokunan tutsaklýk zinciri
Anadolu’nun en ücra köþelerine
doðru çekilip, o görkemli ölünün
mirasý, aç sýrtlanlarýnýn kanlý diþleri
arasýnda didik didik edilmektedir.

ERKEK:

Vatan elden gitmekte
Çile çile dokunmakta tutsaklýk zinciri
Padiþah kendi can derdinde
Fransýz, Ýngiliz, Ermeni, Yunan …
Yutulmakta birer birer,
Yok olmakta koca Osmanlý
Bir koca ölü mirasý paylaþýlan

ERKEK:

Kanýný emmeye geldi,
Bu zýrhlýlar , bu ordu, mitralyöz….
Göz göz içimizde acý,
Izdýrabýn en vahþi alevleri
Yanmaya geldi.

ZÝNCÝRLENENLERDEN BÝR KIZ:

Eyvah
Neyim var, neyim yok hepsini aldýlar
Mal,
davar,
Tohum,
Oðul,
Koca,
Hepsini…

ZÝNCÝRLENENLERDEN BÝR ERKEK ( I ):

Çeliklere sarýndýlar geldiler hay oðul !..
Ateþ ve kin kustular topraðýma

ZÝNCÝRLENENLERDEN BÝR ERKEK:

Ak dualarýna sýðýndýk, akça ninelerin
Nasýrlý eller iþlerdi topraðý
Görünmez oldu barýþ güvercinleri

ZÝNCÝRLENENLERDEN BÝR KIZ:

Geçmez oldu yüce daðlarýndan
Kartal bakýþlý Koç Köroðlular
Dadallar’dan haber çýkmaz oldu
ooyy!..

ANLATICI

Eller uzunmakta gökyüzüne doðru. Akça ninelerin tükenmez dualarý nasýrlý ellerden gökyüzündeki güzelliklere doðru ilahi bir istekle yol almakta, göklerden bir kurtarýcý beklenmektedir.

Kartal bakýþlý Koç Köroðlulular’dan, Avþar Þahini Yiðit Dadallar’dan ümit kesilmemiþtir.

KORO ÝÇÝ ERKEK

Korkak omuzlarýn kaldýracaðý baþarmak.

KORO ÝÇÝ BÝR KIZ

Onuruyla ölmek de bir iþtir sýrasýnca

KORO

Ýnsan alnýna sürülen
karaysa
rezil yaþamak

ANLATICI :

Eller uzunmakta gökyüzüne doðru .Akça ninelerin bitmez dualarý nasýrlý ellerinden birer umut olup ak bir güvercin kanadýnda uçup gitmekte güzelliklere doðru.

KORO ÝÇÝ BÝR KIZ (Anne)

Bir oðul vermeyile gök yýkýlmaz ya dediler
Bin oðul vermeyile kara yer batmaz ya dediler
Gök yýkýlsa, kara yer batsa gerek

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Hani benim elim, obam
Körpe gelinlerim,
yiðit ellerim.
Gün yüzü deðmemiþ
sýrma örüklü
kýnalý elli
ince belli kýzlarým?…

KORO ÝÇÝ KIZ

Bu koca ulus boynu bükük kalmaz ya dediler
Gök yýkýlsa kara yer batsa gerek
“Bu zülüm sonsuza dek
Var olmaz ya !” dediler

ANLATICI

Ýzmir gözleri yaþlý gelenleri karþýlar Kordon boyu bir mahþer. Ýzmir’de ölümcesine bir olay yaþanmaktadýr.

ANLATICI (Devam eder) :

Yüzyýllarca himayemizde, geliþip semiren Rumlarla doludur caddeler. Ellerinde Yunan bayraklarý, neþeyle, heyecanla ve taþkýnlýkla gelenlere çiçek atarlar.

KORO ÝÇÝ ERKEK :

Hey sert kayalar,
bakýr yüzlü,
kurþun yürekli askerler!
Hey kara gök,
ak köpüklü deniz!
Hey aðzýndan ateþ kusan canavarlar

KORO ÝÇÝ ERKEK.

Ölüm, bir gül bahçesine
Girivermek gülüm

KORO ÝÇÝ KIZ:

Ölüm , güneþçe ýsýtýp yürekleri
Ölüm, bir gülle parçasýyla gülüvermek gülüm

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Hey kara gök,
ak köpüklü deniz!

KORO

Bayrak dalgalanmayan yerde
Onursuz caný neyleriz!

ANLATICI :

Gözler, gemilerden inmeye baþlayan Efzun (Yunan) askerlerine dikilmiþtir.Baðýrtýlar , çaðýrtýlar göklere yükselir. Alkýþ sesleri arasýnda yürüyüþe geçerler .
En önde dalgalanan Yunan bayraðý onurumuza dokunan kara bir leke olur.

(Fonda Efzun askerlerinin Ýzmir’e çýkýþý . Öðrenciler bu görüntünün iki yanýnda kümelenmiþlerdir.)

KORO

Kara leke silinmeli,
Onur kurtulmalý….

HASAN TAHSÝN:

Bir günde bin yýl yaþadým ana
Bin yýllýk hýnç birikti düþmana
Toprak
Benim topraðým
Havada uçan kuþ
Beni tanýdý yüzlerce yýl
Ben otardým duvarýmý yaylalar boyu
Daðlarýnda kaynayan suyun
Tadý damaklarýmda
Ellerimde dumaný yücelerin.
Bir günde bin yýl yaþadým ana
Bin yýllýk hýnç birikti düþmana.

KORO:

Sorulacak bir bir acýsý
küsen tohum,
dökülen baþak
Bize yaþamak yasak…

HASAN TAHSÝN:

Verilmezse hesabý dökülen kanýn
Kurtulmazsa her karýþý vatanýn

KIZLAR KOROSU:

Yüreðim saram sana
Canýmý verem sana
De durma davran oðul
Bu anan sana kurban
Vatana kurban oðul

ANLATICI:

Bir bomba patlar Hasan Tahsin’in ellerinden. Ortalýk toz duman olur. Düþman neye uðradýðýný þaþýrýr. Ardýndan Hasan TAHSÝN yakalanýp paramparça edilir.

Gözleri ak bir alnýn mutluluðu ile güler. Kara silinip onur kurtulmuþtur.

KORO ÝÇÝ KIZ:

Ýlk kurþun
bir alevdi
Yanýyordu baþtan baþa Ýzmir
yanýyordu ya …
Yanan tek Ýzmir deðildi
Yangýn taa þuramýzda!

KORO:

Kumlar sayýsýnca idi düþman
Kumlar sayýsýnca
Hüzündü kapýmýzda

ZÝNCÝRLENENLERDEN BÝR KIZ:

Baðlar bozuldu
Yuvalar daðýldý
Yollar silindi can…

Umduk,
bekledik
ve düþündük

ZÝNCÝRLÝ BÝR ERKEK:

O gün ilk ateþ damarýmýzda
Alevlendi can…

KORO:

Geceler korktu bizden
Aydýnlýklara gebe geceler
Binlerce çiçek boy verdi
Çatlak baðýrlardan
Gördüðümüz
Benzedi düþlediðimize
Haydi !
Dedi bir ses
O, altýn saçlý kahraman
Mavi gözlü dost bakýþlý…

ANLATICI:

Bir haber bekler Anadolu. Milyonlarca göz sabahý bekler gönlünde. Milyonlarca göz ufuklardan bir güvercin uçuþu, ak bir güvercin muþtusu bekler.

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Yiðit yola çýktý.
Duru sularcasýna tut gönlünü bacým
Gül artýk,
Kara bulutlar arýnýversin.

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Yiðit yola çýktý, behey koca dünya !
Yürüdü geçtiði yerlerde ateþten izler býrakýp.

KORO ÝÇÝ KIZ:

Yiðit yola çýktý.
Rüzgarla kol kola girdiler.
Yel gibi, yiðit gibi yürüdüler…

SAHNE ÖNÜNDEKÝ KIZ:

Güzel yolcu beni de al yanýna.

GRUP 1

Beni de !

GRUP 2

Beni de!

TÜM KORO

Beni de!

KORO ÝÇÝ KIZ

Yaðmurlu bir duman tütmekte
Samsun kýyýsýnda
Yanmakta Kuva-yi Milliye ateþi
Gönül ýsýtan bu ateþ
yakan,
kahreden ateþ sanki
Zülüm karþýsýnda.

ANLATICI :

Amasya’da doðan güneþin ýþýðýný, gönüllerde hissedersiniz. Gönüller bir olmuþ bu ateþe can vermektedir.Amasya’yý baþtan baþa görünmeyen bir alev sarmýþtýr. Yeniden doðuþun sevincini yaþarlar.
Hallaþýr, helalaþýrlar giyinirler bir bir yiðit urbasýný.

KORO:

Aþýmýzý paylaþtý bizimle
Onunla dimdikti baþýmýz

KORO ÝÇÝ KIZ :

Aþýmýzý paylaþtý bizimle
Hallaþtýk,
helalaþtýk

KORO:

Onunla dimdikti baþýmýz

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Yeþilýrmak boyu
Çiçek çiçek,
yeþil yeþil,
al al
umutlar.

KORO:

Onunla meltem oldu, kurudu göz yaþýmýz

KORO ÝÇÝ KIZ:

Sabýr nakýþ nakýþ iþlenmiþ yüreðimize
Ferhat’ýn daðla savaþýný dinledik
Yüzyýllar boyu.
Çileye gül derdik günlerce
Baðrý oyuk kayalar þahit azmimize
Vurgunuz bu topraða derinden

KORO:

Bu toprak uðruna kavgamýz.
Bu toprak için dünyayý
Oynatýrýz yerinden

ANLATICI:

Erzurum’da Dadaþ heyecan içindedir, sabýrsýzdýr. Yerinde duramaz.

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Erzurum ýþýklarý umut yüklüydü
Göz kýrpmadan sabahý bekliyordu Erzurumlular
Nice kavgalara dur demiþ Palandöken,
Nice acýlara göðüs germiþ,
Ne canlar vermiþ Erzurum.

KORO ÝÇÝ KIZ:

Erzurum gece içinde
Erzurum ýþýklarý umut yüklüydü
Gök kýrpmadan sabahý bekliyordu

KORO ÝÇÝN ERKEK:

“Dur!” dedi bir ses
Dur diyelim düþmana

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Top mu yok?

KORO:

Balta var …

KORO ÝÇÝ ERKEK:

tüfek mi yok?

KORO :

Kazma var…

KORO ÝÇÝ KIZ:

El var

KORO:

Parmak var,
týrnak var…

KIZ:

-Ah ! bir bilseniz bu yürekte harlanacak ateþ var.

KORO
Baðýmsýzlýk uðruna can verecek Dadaþ var

ANLATICI:

Binlerce ses, yüz binlerce top gibi patlar düþmanýn suratýna karar verilmiþtir. Yay kurulmuþ, oklar hedefine yöneltilmiþtir. Topluluk çalkalanýr, Kemal Paþa’ya yol açar, gönül verirler.

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Aha þart olsun Sarý Paþamýz bilir
Aha þart olsun ”Ölün” dese
Göz kapalý gidilir
Çelikten bakýþlarý var ki babam
Deme gitsin

Bir dikilince ayaða,
Büyür, büyür de gönlümüzde,
Dal verir, budaklanýr,
Baþý göðe deðer.

KORO:

Yürüyünce düþmanýn aklý döner.

KORO ÝÇÝ KIZ:

Adýna kurban Sarý Paþa’mýn
Aha þart olsun
“Ölün!” dese gözü kapalý gidilir.

KORO ÝÇÝ ERKEK:

Birlik þarabýndan içip,
Dirlik sofrasýnda doyuldu
Damla idi doldular,
Toplanýp sel oldular
Akýp yücesine,
Gündüzün gecesine,
Uzanan býçak gibi, geceyi ýþýða boðdular.

KORO ÝÇÝ KIZ:

Güçlü bir kaynak gibi
Yerden fýþkýrýrcasýna,
Kara toprak alnýna
Kandan antlar yazdýlar
Can ve sevgi ile harladýlar ateþi
O gece gökyüzü yýldýzlarla doldu.
Binlerce korku, dehþetle can gözünü açýp.

KORO

Binlerce gönül Sivas’ a doðru
Sýrtladýlar güneþi

ANLATICI:

Sývas’ta baðýmsýzlýk savaþýmýnýn son düzenlemeleri yapýlacaktýr. Delegeler gelir dört bir yandan. Gelenlerin her biri , Kuva-yý Milliye ateþine bir kývýlcým atar.Samsun’da harlanan ateþ, Amasya’dan Erzurum’a ve nihayet Sývas’a güçlü bir istekle taþýnmýþtýr.

KORO ÝÇÝ KIZ

Duyun ey yüce gökler!
Duyun beni …
Duyun evren denizinde,
Yüzen gizler!
Ne yücelerden gelen yazgýdýr bu
Ne kendi ellerimle yoðrulmuþ.

KORO :

Ama birileri var soframda aþýma ortak olmuþ.

ANLATICI:

Toplanýlýr. Bilgiler verilir, bilgiler alýnýr.Vatanýn gücünden, silahsýzlýktan bahsedilir. Kimi “Ýngiliz” der, kimi sözü alýp, Amerikan mandasýnda karar kýlar.
Bunlar büyük karar öncesinin ince acýlarýdýr. Tutsaklýktan kurtulup, bir baþka tutsaklýðýn kucaðýna düþmek demektir.

K.VASIF:

Bizi büyük bir devletin yönetmesini kabul edelim hele, þartlarý daha sonra görüþürüz.

MACÝT BEY:

Çözülmesi gereken þu: Bundan sonra tek baþýmýza yaþayabilecek miyiz ? yaþayamayacak mýyýz? Hangi devlet koruyacak bizi, nasýl koruyacak?

RAFET BEY :

Bizim Amerikan güdümünü tercih ediþimiz, bütün toplumu tutsak kýlan, yürekleri, vicdanlarý söndüren Ýngiliz güdümünden kurtulmak içindir. Amerika daha yumuþak ve milletlerin vicdanlarýna daha saygýlý olduðu içindir.

TIBBIYELÝ GENÇ:

Paþam temsilcisi bulunduðum Týbbýyeliler, beni buraya istiklal davamýzý baþarmak yolundaki çalýþmaya katýlmak üzere gönderdiler. Mandayý kabul edemem. Eðer, edecek olanlar varsa, bunlar her kim olursa olsun , þiddetle reddeder kabul etmeyiz. Örneðin manda fikrini siz kabul ederseniz sizi de reddeder kabul etmeyiz. Mustafa Kemal’i vatan kurtarýcýsý deðil vatan batýrýcýsý olarak adlandýrýr, tel’in ederiz.

KORO

O sonsuz ve daima gerçek kalacak
Gök, engin-yer, uçsuz bucaksýz
Gök de onu öðrenecek, yer de
Tüm ayrýlan yollar onda son bulacak.

MUSTAFA KEMAL

Efendiler, temel ilke, Türk Milletinin onurlu ve þerefli bir millet olarak yaþamasýdýr.Bunun yolu da tam baðýmsýzlýktan geçer. Ne kadar zengin ve büyük olursa olsun, baðýmsýzlýðýndan yoksun bir millet uygar insan karþýsýnda uþak durumundadýr.

KORO:

Sarmýþ gönülleri kara duman
Gözlerimize mil çekmiþler
Kolumuz kýrýk.

KIZ:

Kan ile suladýk gülümüzü
ateþ ile daðladýk
aðladýk

ERKEK:

Aðlamaktan çare çýkmaz
Eldir
gözyaþýna bakmaz
Çöreklenmiþ soframýza uðursuz
“Hoþt”
demesen kalkmaz.
Dedik iþi karara baðladýk.

MUSTAFA KEMAL:

Yabancý bir devletin, koruyuculuðunu istemek insanlýk niteliklerinden, yoksunluðu, güçsüzlüðü ve beceriksizliði açýða vurmaktan baþka bir þey deðildir. Gerçekten bu aþaðýlýk duruma düþmemiþ olanlarýn, isteyerek baþlarýna yabancý bir yönetici getirmeleri hiç düþünülemez.

KORO:

Ezildik
üzüldük
çözülmedik
Baðlandýk bir vücut gibi

KIZ:

Ne Ýngiliz
ne Amerikan mandasý

KIZ

Özgürlük nakýþýyla iþledik gönülleri

ERKEK:

Açlýða
“He!” dedik
Susuzluk caba
urbasýz
azýksýz ama…

KORO:

Tanrým
Bu vatan bizim dedik
Geldik sana

KIZLAR KOROSU:

O, pasýn altýnda cevheri gördü
Külün altýnda lavý
Duran suda girdabý gördü

ERKEKLER KOROSU:

O, cevhere uzanýp bir bir
Lavý parlattý, girdabý coþturdu.

ANLATICI:

Ankara’ya baðýmsýzlýk güneþi doðmuþ, daðlardan bellerden sesler gelir. Birliðin , dirliðin yeniden uyanýp varoluþun sesidir bu.
Daðlarda, köylerde, þehirlerde ulusal direniþin ilk çiçekleri açmaktadýr. Genç, ihtiyar, çoluk çocuk…Herkes bir somun kara ekmeðe çete yazýlýr.

KORO

Ve dað yürüyordu ardýna bakmadan

Ulu bir dev gibi öfkesini yumruklarýna saklamýþ
Ve dað yürüyordu korkmadan

Tek bir yürekcesine atan
kurdunu ,
kuþunu
Ve bilcümle yaratýðý takmýþ peþine

Ve dað yürüyordu

ERKEKLER KOROSU:

DÜÞMAN KAPIMIZDA, SARILMALI SÝLAHA
KÖÞE KÖÞE , BUCAK BUCAK
KÝRLETEMEDEN TOPRAÐIN HER ZERRESÝNÝ
TUTMALI SÝPERLERÝN HEPSÝNÝ

ERKEK:

Gözleri kömür karasý
Simsiyahtý
Tel tel olmuþtu sinirden býyýklarý
Donuk daðlarýn sýrtýna vuran gün gibi
Coþkun akan su gibiydi
Ýki ayaðýnýn üzerine dikilip
yýrtýcý bir þahin
alýcý bir kuþ gibi

ERKEK 2:

Aha! Diyordu
Düþman kapýmýzda
Ýki adým sonra
Vatan da yok
Namusumuz da…

ERKEK 3:

Zavallý Antep
Antep aç,
Antep susuz,
yalýn,
Antep silahsýz
Varsa bir can…

KORO:

Cansa can
Kansa kan
Al kurban!

KIZ 1:

O yiðitler ki her biri bir arslan örneði
Ölüme yoldaþ
Ana,baba
kýz,
oðul,
kardaþ…

KIZ 2:

Deniz gibi dalgalandý Antep
Kömür renkli bulutlar belirdi göklerde
Göklere sanki deðer dalgalar

KORO:

Boðmak için düþmaný sinesinde,
Gökten yere indi bulutlar

ERKEK

Bir Þahin’di
On binlerce Þahin yurdun dört yanýnda
Gökler aðladý
Toprak yas tuttu
Þahin Bey vurulanda

KORO

Azdýlar
Bir avuç insandýlar
Antep deðil sanki
Her biri vatandýlar…

ANLATICI:

“Urfa’da ayný vahþeti yeniden yaþarýz. Düþman elini , kolunu sallayarak çöker omuzlarýmýza.Türlü eziyetler içinde kývranýr insanýmýz.Tutsaklýk yüz karasý…

KORO:

Vatandýr göz açýnca gördüðün,
Ýnsanýn en tanýdýk sana
Bir namus ,
bir silah,
bir at…
Ölüme gider insan uðruna

KIZ:

Kabýna sýðmayan deniz gibiydi Urfalýlar
Tunçtan bir putçasýna suskun
Çöl ateþinde kavrulmuþçasýna
Alev doluydular

ERKEK:

Yýrtýcý bir þahin örneði,
Alýcý kuþlar gibi,
Dalýp çýkýp düþman üstüne
Pençe pençe ateþ yaðdýrdýlar.

KORO:

10 Nisan 1920 gecesi
Düðün dernek kuruldu.
Gelenler, geldikleri gibi gittiler

ANLATICI

Maraþ küçücük kasaba. Maraþ kolay lokma. Doymaz gözlerini çevirip, iþtahla bu küçücük lokmaya uzanýr-lar

KIZ

Maraþ’ý düþman almýþ
Sokaklarý utanç içinde.
Gözyaþlarýna boðuldu gönüller.
Fýrtýnalar kaynamakta dört yanda.
Gökyüzünde kara kara
Bulutlar toplanmakta.

ERKEK

Soðumuþ kanlarý kýzýþtýrdýlar.
Doðruldu bükülmüþ beller
Terazileyince usta eller

KORO:

Gez,
göz ,
arpacýk …

ERKEK:

Top gibi gürledi

KORO:

Maraþ gibi ,
vatan gibi,
can gibi,
Ata yadigarý mavzer

ERKEK

Al yazmalý gelinlere deðen göz
Kýnalý parmaklara dokunan eller,
Kan gölünde boðuluverdi bir bir
Kopuverince daðlardan o coþkun sel…

ANLATICI:

Ýstanbul hükümeti düþman elinde. Direniþ hareketini sekteye uðratmak için elinden gelini yapar. Yanýmýzda olmasý gerekenler, karþýmýzdadýr. Yüzyýllardýr aþýmýzý paylaþtýðýmýz öz be öz Türk çocuklarýdýr onlar. Düþmanla birlik olan Ýstanbul hükümetinin kýþkýrtma ve yönlendirmeleriyle sýrtýmýzdan hançerlerler .bizi.
Kardeþ kurþunu çaresiz göðüslenir. Güçlü sinelerde eritilir.Aznavur,ÇopurMusa, Delibaþ…Bir bir maðlup edilirler. Hainlikleri cezasýz kalmaz

ERKEK :

Akdeniz’in üstünde
Usul usul ak bulutlar kaynar
Ýzmir Körfezi mahþer
Alev alev yanar

KORO:

Coþkunca atýldýk ileri
Ýnönü
Sakarya
Dumlupýnar

ANLATICI:

“Düþman kaçýyordu yüz geri. Kara bir bulut gibi. Binlerce yýlgýn çekirge sürüsü gibi.Ardýndan bayrak bayrak, güneþ güneþ, dalga dalga askerimiz .Öyle güzeldi ki …

ANLATICI:

Ýzmir yolu açýldý. Omuz omuza , yürek yüreðe, ölümü karþýlayanlar, düþmaný denize dökmek için atlý, yaya, aç, yalýn uçarcasýna aþýyorlardý daðlarý, tepeleri…

Bereket kokan ýþýk gibi çöküyor Ýzmir körfezine duman .Duman duman göklere yükseliyor acýlar.

KIZLAR KOROSU :

Tepelerde binlerce yürek
Binlerce yürek Mustafa Kemal demek
Öfkeli bir kýrbaç gibi yüzlerine
Binlerce yürek ardýndan
Zafere yürüyordu

ERKEK:

Nal seslerimizde zaman
O ilk yurttan kalan
Altýn bir ýþýk gibi
Parlayarak alnýmýzda
“Geldim!” diyordu
Varým hala
Tarih gülerek bakýyordu
Kýralan son prangaya

KORO:

Ben Türküm
Nice sýratlardan geçmiþ bu ayak
Nice yaðmur, sel görmüþ
Nice fýrtýnalar atlatmýþým

Ben Türküm
Ne zaman darda kalmýþ
Ne zaman bunalmýþým
Tarihi ben yazmýþým

BÖLÜM: II

MUSTAFA KEMAL

“Gerçek ve zor savaþ þimdi baþlýyor.Silahýyla olduðu gibi kafasýyla da savaþmak zorunda olan ulusumuzun birincisinde gösterdiði gücü ikincisinde de gösterece-ðine hiç þüphem yoktur.”

YAÞLI BÝLGE:

Kaynayýp piþ hayat mayasýyla
Alýnda ter , yürekte sevinç
ol da gel,
Ham yüreklere doð güneþ gibi
Bilgisizlik gecesini güne boð da gel
Aman haa , yarým kalma
tam ol da gel …

YAÞLI BÝLGE ( 2)

Toprakla çeliðin kavuþmasý ne güzel
Suyla tohumun sevdasý
Ne güzel damarda yürüyen kan
Senin ellerin iþlemekte demiri
Senin ellerinle yoðrulmakta zaman

Bu bir kývýlcýmdýr oðul
Düþtü mü yüreklere
Alev alýr göðe deðer
Erir cehennemin en kahpe alazlarý alevinden
Çözülür en çetin zincirleri tutsaklýðýn
Silinir göklere çöreklenen duman

Bu ateþ özgürlük yüklü oðul
Sabýr yüklü,
inanç yüklü
Ve bir gün doðumu sancýsý ki oðul
Iþýkça bir göz mavisine
Döner zaman…

YAÞLI BÝLGE (3)

Demir tavýnda gerek.
O ateþli yolu geçen ayak pek olmalý oðul !..
Karanlýklar gecesine açýlan umut,
Ay’a kardeþ, güneþ olmak güç oðul !..
Hadi oðul, can oðul!..
Uygarlýk ateþidir yüreðe nakýþlanan,
Gerçeðe adýmlarý baðlayýp da yan oðul !..

KIZ (Öðretmen)

Ateþ gibidir düþünce
Örtünce üstünü can verir
Can verir gün boyu
saz çalan cýrcýr böceði
Gönlü rahat girer kýþ uykusuna
karýnca

Ateþ gibidir düþünce
Örtünce üstünü can verir
Kararýr beyinlerin ýþýðý
mutluluk ezgileri susar;
Cahillik bataðýna düþer insan
Uygarlýk ülküsünden
uzak kalýnca

ÖÐRETMEN:

Yürüdük doðan güne karþý.
Ok yaydan çýktý ya bir kez
Coþkun alevlerle dolu yürekler.
Ýlham alýp çýð gibi büyüyen damlalardan,
Sel gibi doluþup geceler üstüne,
Görkemli fýrtýnalar yarattýk
Taptaze umutlardan.

Ok yaydan çýktý ya bir kez,
Bilgi çiçekleriyle taçlandý kýraçlar,
Binlerce olgun meyva yetiþti koruklardan.

Yürüdük doðan güne karþý,
Alaz alaz yürekleri yalayan
O ýzdýrap rüzgarýna ‘’dur!…’’dedik.
Sildik alnýmýza yazýlan ilkçað karanlýðýný
Kurduk dört köþesine vatanýn
Millet okullarýný.

Doksanýnda harfleri seçti Mehmet Dayý
Hatçe Nine yamacýnda.
Yüreðinde buz daðlarý eridi.
Tam ortasýndan çatýp da çizgileri
Iþýkça bir heycanla baðladý’’A’’ yý
Yaþa Hatçe Nine, Yaþa Memet Dayý…

ÖÐRENCÝ

Bilinmeyen gizlerden bahset bana,
Bilmek istiyorum.
Akýl dalgýcýný yýldýz yýldýz,
Güneþ güneþ…
Yolunu göster bana
VARMAK ÝSTÝYORUM !..

KORO:

Gözlerini ver bana !..
Bakýp dünya ötesine,
Bir bir gerçekleri
Senin gözlerinden bir daha
GÖRMEK ÝSTÝYORUM !..

ÖÐRETMEN:

Senin alýnyazýný yazacaðým
Edirne’den Ardahan’a.
Sarýp demir aðlarýný mutluluðun,
Çelikten bacalarýnýn kuracaðým.
Senin alýnyazýný yazacaðým yeniden,
Bilgisayarlar üstüne.
En parlak ýþýklarýný sunacaðým sana,
Ay’dan, Jüpiter’den Uranüs’ten

KIZ:

Bu eller benim ellerim,
Nakýþ nakýþ dokuyacak yeþili.
Bu eller benim ellerim.
Özgürlük nakýþýyla
iþleyecek demiri.

KORO:

Uygarlýk yoludur bu yol
uzun,
dik
ve zahmetlidir.

ERKEK:

Pýtýraklý , kumlu , tozlu
çamurlu dikenli yol.
Bu yol sapa çýkmaz
Ayný ateþten
ve ayný alevden geçerek
YÜRÜMEK GEREK.

KIZLAR KOROSU:

Çaðdaþ,
yeni
ve uygar!..
Bu yeni yarýþla savrulmakta zaman.
Çatlamakta habire tohum,
kurtulmakta kabuðunu kýran.

ERKEK:

Artýk gece sona erdi,
güneþ yükseldi.
Vurunca yüzlerine aydýn düþünce ,
Yüreklerinde denizler çalkalandý
Fýrtýnalar çýktý açýk denizlerden
Açýk denizlerden bir gemi
ruh verdi,
can getirdi.

Toprak silkelendi derinden
Bir yüce ses ki
taa , yedi kat yerin dibinden
bilimden,
teknikten…
Ve bir ses ki
‘çalýþana gökleri verdim !’
dedi yürekten

ERKEKLER KOROSU:

Sal altýn ýþýklarýný,
Boð karanlýða giden yollarý,
Doð ufkumuza güneþ,.

KIZLAR KOROSU:

Emeðin
bereketin,
baþaðýn,

sarý saçlarýnda rüyam,

KORO:

Selâm
Yeraltýna makine salan insan eli,
Selâm gökyüzüne akýl ýþýðýndan
Parýltýlar salan dünyam!..

ERKEK:

Doðan güne merhaba
Þimdi can bulacak yurdumun
Fabrika bacalarýndan yükselen duman
Çeliðe hükmeden el
Alýnda domur domur
Dökülen ter merhaba!..
Merhaba kaynayan kan
El el aydýnlýklara
Bir olup umutlara
Koþan vatan merhaba!..

Merhaba Yunusça yürek
Semâ meclisinde Mevlâna
Merhaba dostuyla aðlayana
Gönülde yanan güneþ
Esip de yalým yalým
Umutsuzluðu silen rüzgar
Gülen çocuk
Yemiþe duran çiçek
Yorulan kol
Ýþleyen demir
Hedefe uzanan yol
Kutsal emek merhaba!..

Merhaba sýrtlayan omuz
Yüce insan merhaba!..

KIZ:

Bizi bizim kadar kim tanýyabilir,
Kim sevebilir bizim kadar ?
Kim tutar elimizden , yollarýmýz dolaþýnca ?
Kim gerilik zincirini kýrýp,
Kim sevinç gözyaþlarý döker
biz göklere ulaþýnca

KORO:

Kim benzer bize bizim kadar
ata binip gezende?
Kim Karadenizde horon ,
Kim Erzurum’da bar,
Kim Ege’de efe bizim kadar?…

KIZ:

Gör , öðren
Ne gerekse mutluluk için.
Kötü mü ,
bir mumun etrafýnda
pervane olabilmek

KORO:

Büyümek ,
yücelmek,
arýnýp tüm kuþkulardan
Atatürk olmak.

MARÞ

Gözümüz yücelerde, yýldýzlar bize yakýn
Ýnançla çýktýk yola, aydýnlýða bu akýn
Bu büyük bir yarýþtýr, dönmeyeceðiz geri
Bize durmak yakýþmaz, hep önde, hep ileri

Atatürk çocuðuyuz, yürüyoruz el ele
Coþkun sular gibiyiz dur denilmez bu sele

Yarýnlarýn yurdumun bizlerle arýnacak
Atatürk meþalesi sonsuza uzanacak
Çalýþmakla olacak yurdumuz büyük cennet
Mutluluk Türk olmaktýr, yaþamak Cumhuriyet.

Atatürk çocuðuyuz, yürüyoruz el ele
Coþkun sular gibiyiz, dur denilmez bu sele

KORO:

Günüm senin ýþýðýn
Geceme yoldaþsýn sen
Seni okur, seni hecelerim,
Seninle aydýnlanýr
Seninle biter gecelerim.

- SON -

Zekeriya ÇAVUÞOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.