keskin bir býçak gibi gecenin böðründe asýlý kaldý çýðlýklarým kimse duymadý
çalýnmadý kapým çaresizdim ölümüm erken oldu
sökün yüreðimi kafesinden özgür býrakýn koyun gitsin yasaksýz sevdalara bedenimi kurtlara, kuþlara atýn ne olur bir tek onlar bilecektir deðerini toprak, cesedimin son kýrýntýlarýyla siliversin alýnterini
mademki bir yaný tutsaktýr kadýnlýðýmýzýn mademki dilimiz var da sözümüz yok ve mademki ar, haya, namus saçýmýzýn telindedir tepeden týrnaða örtünsek de her ne varsa o kalýn örtüler içindedir ve mademki söylenmemiþ sevdalarýmýz bizden gayrý her bir kimsenin bedelsiz iki dudaðý arasýndadýr
mademki bir yanýmýz tutsak diðer yanýmýz ölüm gayrý diðeri katiyetle yasaktýr
bedenimi kurtlara, kuþlara atýn ne olur bir tek onlar bilecektir deðerini toprak, cesedimin son kýrýntýlarýyla siliversin alýnterini (zekeriya çavuþoðlu)
Sosyal Medyada Paylaşın:
zekeriya çavuşoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.