YİBO’nun Masum Yüzlü Çocuğu
YÝBO’nun masum yüzlü çocuðu!
Sevgiyle baþýný okþayacak,
Þefkatli bir el mi arýyorsun?
Gözlerin mavi nazar boncuðu,
Hasretlik mi büker boynunu,
Niçin dalgýn duruyorsun?
Bölünmüþ ailenin kopan çiçeði!
En þakrak zamanýdýr yaþýtlarýnýn.
Gün be gün sararýp soluyorsun;
Hayatýn gam yüklü örneði!
Neyin hayalini kuruyorsun?
Hep içine atýp susuyorsun.
Söyle aç mýsýn, susuz musun?
Yoksa harçlýðýn mý tükendi?
Hayýr, der gibi baþýný sallýyorsun.
Uykun mu aralandý, uykusuz musun?
Belli ki, bunlardan deðil burukluðun;
Tenhalarda gözyaþýný siliyorsun.
Ýçini dök, annen-baban olayým;
Sýcak sevgime biraz bilgi katayým.
Artýk tebessüm et, ne duruyorsun?
Sevincinle biraz huzur bulayým.
Pansiyonun uður böceði!
Bir sevenin var görüyorsun.
06/06/2011
Muhittin Alaca
Yatýlý Ýlköðretim Okulun’a yapmýþ olduðum ziyarette, müdür arkadaþ, burada kalan çocuklarýn çoðu bölünmüþ aile çocuklarý ve her birinin ayrý bir aile dramý var demiþti. Bu þiiri, Sevgiye muhtaç çocuklara armaðan ediyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.