Ey Hâce!

Ey beþer-i bed-dîl, ey hayâl-perest!
Alîl yüreðine ne âþk yüklersin?

Bu nasýl iþtiha, sonsuz iþtiyak,
Derd-i gam üstüne dertler eklersin?!

Bu nice hâldir ki böyle ey hâce,
Marâzî hislerle hep pineklersin?!

Halvet-i hâlinden etme þikâyet;
Gâhî dü-gânesin, gâhî teklersin!

Âþk ile mesâfen yek cev-i beþen;
Gitmiyor ki kaðnýn, ne iteklersin?

Efsus... baþa vuramadýn bir ömrü
Ey azürde-i püþt, çok emeklersin!

Velhâsýl çekil git künc-ü kûyine;
Yâr ile vuslatý boþa beklersin!..

Cahit Kýlýç
Ýstanbul, 5 Haziran 2011



Sosyal Medyada Paylaşın: