GEÇTİ GİTTİ....

Tüm þehrin kokusunu içime çekip,
Gezdim sensiz sokaklarýnda bugün...
Köþedeki bakkala gidip senin sigarandan istedim,
Manavýn çýraðý seni sordu:’Çilek almican mý abla ona’ derken..
Gazetedeki ilk haber senin tutuðun takýmla ilgili,
Çiçekci kadýn hep bana aldýðýn papatyalardan uzattý elime,
_Al ablam, bu sefer benden olsun.derken acýma vardý yüzünde...
Offff...içim daraldý hep sen! Heryerde sen!
Oysaki zorla unutmuþtum seni!
En iyisi eve dönmek, hemde koþar adýmlarla.
Ayaðýma iliþti gözlerim; spor ayakkabýlarýma,
Son doðum günümde getirmiþtin Ýzmir’den...
OOOhhh...evimdeyim...Geçti gitti...
Televizyonu açtým, senin en sevdiðin reklam:
Hani çikolatayý yalap þap yiyen çocuðun olduðu,
Her seferinde ýslak bir havlu ile silmek istediðin...
Kanal deðiþtirdim alelacele , kahretsin!
Birlikte izlediðimiz Western filmi;
Milyon kez yayýnladýlar be!
Yok olmayacak böyle,
sýcacýk bir duþ alýp uyumalý,
sarýlmalý senin sarý bornozuna,
Yastýðýn koklanmalý...
Aman be zorla unutmuþtum seni...
Ýnsanýn bu kadar da üzerine gelinmez ki!
Hani demiþtim ya sana ’SENSÝZ NEFES ALAMAM’
Alýrmýþým, yaþarmýþým!
Buna nefes almak, yaþamak denirse!
GÝT (ME) YAÞAYA(MAM)BÝLÝRÝM! sensiz....
Hicran HANZADE
Sosyal Medyada Paylaşın: