SONUNDA BİTİRDİM

Bir hüsran bulutu dolaþýr üzerimde,karabasan gibi yaþam,
Bedenime çullanmýþ yalnýzlýk ,titrek dizlerim ve kesilir nefesim,
Karanlýk gecelerin diktatör elleri kelepçe gibi boðazýmda
Hýçkýrýklar düðümlenir,
Yutkunmak göz kapaklarýný kaldýrmaktan da zor,
Ýntihara götürecek bu sevda, gidiþat böyle diyor olsa da
Aþkýnýn herþeyin üstünde olduðunu sorguluyor beynim.
Bütün duygularým ölüm havasýna bürünmüþken
Halâ göðüs kafesim de soluk alýp veriyorsam
Ve her solukta seni sevdiðimi beynimden silemiyorsam
Bu kusursuz bir ölüme hazýr olmadýðýmdandýr.
Ne diyorum biliyormusun,
Ne mutlu doðmamýþ olana,ya da doðarken ölene
Hayatýn bu acýmasýz yönünü tanýmadan göçene ne mutlu.
Ölüm belki yaþamaktan daha iyidir
Aklým, almýþ baþýný gidiyor yönünü bilemeden
Hayattan kendimi kurtarmam gerektiðini düþünüyorum
Ama gel gör ki intihar her zaman mümkün olmayabiliyor
Sana göre aþk arsýzdý,utanmasý ve sadakati olmazdý
Sana inat berrak sevgimle ummanlara karýþýrcasýna ölüme uçmak
Leke deðdirmeden atlas þeffaflýðýyla sonsuzluða karýþmak istiyorum
Ne duygular içerdiðimi nerden bileceksin ki
Bilemezsin sen ölümün eþiði nasýldýr,her ölüm ne doðurur
Dirilerin ölüler için ne ifade ettiðini nerden bileceksin
Ölümün dirilerden akan gözyaþlarýnýn þerefini taþýmaktan ibaret olduðunu
Açamadýn ki dert küpüne dönen gönlümün dehlizini bilesin.
Bir de aþkta hudut belirlemiþsin
Sevdaya,aþka kendince yasa koyan ve kutsayan sana inat
Hayalden ibaret yaþayamadýðým mutluluklarla kýnýyorum seni
En hüzünlü teessüflerimle bütün yasalarýný reddediyorum
Hayatýn verdiði bütün acýlarý heybeme alýp
Ýhanetini hançer gibi baðrýma sapladým,
Kanasa da oluk oluk
Karanlýk yolllarý seçme vakti çoktan geldi.
Haketmediðim veballeri yüreðime yükleyen ihanetlerin bütünü
Acý haykýrýþlar atarak ölümümün üzerine ayaða kalkacaklar,
Ama ihanet emsali olan sen karanlýk yollarda yatan gözlerin
Ýki derin karanlýk çukurdan baþka bir þey olmayan biri için
Aðlamanýn ne demek olduðunu bilemeyeceksin.
Þimdi ensemde fýrtýnar estirip yüreðimde volkanlar taþýyor olsam da
Sevdana fütursuzca tutulmanýn en acýmasýz tufanlarýndan
Arýnmýþ bir limana yaslanmýþ olmanýn hazzýný yaþýyorum
Rahatsýz olsan da sözlerimden sitemin ýrgalamýyor beni
Dudaklarýmdan dökülen her acý sözü
Sana harcadýðým yýllarda kaybettiðim mutluluklara borçluyum.
Seninle yitirdiðim gençliðimin yarým kalan kýrýntýlarý yanýmda
Heveslerimi sýyýrýp senden,sensizliðin ötesine dizdim
Mabedim olmuþtun,kýyamdan secdeye sen vardýn
Sende yaþamamak için kalbimin bütün putlarýný kýrdým
Özneden yükleme sen olan hayatý kaldýrýp lugatýmdan
Yarýnlara yeni umutlar açtým bembeyaz
Ve bende bir türlü çözemediðim seni sonunda bitirdim.

Sosyal Medyada Paylaşın: