DOKUNMAYIN TÜRKÜLERİMİZE

Dokunmayýn türkülerimize,
Dokunmayýn yanan yüreklerin dile dolanmýþ feryatlarýna,
Gözyaþý dinmemiþ, Fatma annenin, Ayþe ninenin, Ahmet amcanýn,
Gidipte gelmeyen Âlisine, Hasanýna, Hüseyinine yaktýðý yürek ateþinin,
Kaleme alýnmýþ aðýtý, isyanýdýr türkülerimiz.

Biz ki; savaþ meydanlarýnda,
Sevdiðimize hasret gönül dizelerini bestelemiþiz,
Yazdýðýmýz destanlarý karalamýþýz,
Ýnceden sýzlayan notalarýn arasýna,
Dilimizin kar beyazý sayfalarýna.

Biz ki; yolumuzu bulmuþuz gecenin karanlýðýnda,
Mapusun nemli duvarlarý arasýnda,
Çaresizliðin inleyen çýralarý eþliðinde,
Özgürlüðe susamýþ pranga vurulmaz yüreðimizin,
Ýsyanýný sýralamýþýz türkülerimizle.

Türkülerimiz hepimizin,
Prangalar vurmayýn, kelepçeler takmayýn,
Rüzgârda yakamoz oluþtursun gelincik çiçekleri gibi,
Kara topraðýn üstünde býrakýn uçsun,
Gönlülerin özgür deryalarýnda süzülsün mutluluða.

Biz ki; Âþýk veyseli toprakla beslemiþiz,
Karaca oðlaný aþkla beslemiþiz,
Gönülleri feth etmiþiz,
Köroðlu’nun narasýyla beyleri dize getirmiþiz,
Anadolu’yu satýr satýr yazmýþýz türkülerimize,
Yetimdir, öksüzdür dokunmayýn türkülerimize.


ZÜLKÜF KILIÞÇI







Sosyal Medyada Paylaşın: