KARLI BUZLUDUR İLK BAHARLARIM

Çýplak ayaklarýmla yürüyorum
Topraðýmýn çipil sularýnda.
Bu ilkbahar mevsiminde
Sular henüz daha çok soðuk;
Semenderler aðlarýný örmeðe baþlamýþlar
Ayaklarýmýn altýndan kayýp gidiyorlar
Önce tokaç baþlý balýklara,
Sonra da, haþmetli kurbaðalara dönüþecekler.

Ýlk bahar serinliði bitmeden,
Ayak bileklerimi aþan sularý çekilmeden,
Doyasýya yürümeliyim diyorum;
Þifasýna inandýðým karlý – buzlu
Berrak ve de aynalar gibi duru sularýnda.

Ýlk baharýn karlý - buzlu sularýnda,
Yürüyorum çýplak ayaklarýmla.
Henüz açmaya baþlamýþlar
Sanki selamlýyorlarmýþ gibi insaný
Papatyalar – Koyun gözü- mis kokulu nergisler
Ne kadar mutlu, ne kadar vefalý ve þenler.

Çok deðil; otuz – kýrk gün içinde,
Tümden eriyip, bitecek karlar, buzlar
Bir daha yaþamak için bu týlsýmlý süreci
Yazlar, kýþlar, zorlu mevsimler geçmeli,
Ýfrata gerek yok!.. kanaatkar olunmalý,
Her mevsimin ahengi sürecinde yaþanmalý.

KEMAL POLAT

NOT: (LÝSE YILLARIMDAKÝ BÝR ÇALIÞMAM)

Sosyal Medyada Paylaşın: