Medeniyyet asrýymýþ, yaþadýðýmýz asýr,
Ýnsanlýk denen kavram, her gün can çekiþiyor,
Sevgi, saygý,güzel söz, yere serilmiþ hasýr,
Hayasýzlýk diz boyu, soysuzluk pekiþiyor.
Kesildi selam sabah, akrabadan komþudan,
Zamane gençlerÝnin, haberi yok huþudan
Fayda gelir mi bilmem, þer peþinde koþudan
Biz mi yanlýþ öðrendik, ahlak mý deðiþiyor.
Mâlâyani sözlerle, kandýrýldýn mý yoksa,
Bana bir hüner göster, meziyetlerin çoksa,
Aklýna gelmez fakir, eðer ki karný toksa,
Düþünmez Hakk mizaný, harama üþüþüyor.
Söz nasihat dinlemez, bildiði yoldan koþar,
Tipini gören insan, lâl olur gözü þaþar,
Sözlerinde adap yok, aðzýndan salya taþar,
Hayasýzýn gözleri, mahreme iliþiyor.
Tarihe dönüp bir bak, tanýr mýsýn ataný,
Kim emanet eyledi, sana cennet vataný,
Duayla andýn mý hiç, þu kefensiz yataný,
Gayri meþru ne varsa, onlarý alýþýyor.
Var mý sözümde yanlýþ, bilen biri söylesin,
Çaresizlik içinde, anne baba neylesin,
Dua edelim çokça, Mevla’m ýslah eylesin,
Her birimizin yolu, mahþerde kesiþiyor.
Rahmet ile ’Hâlk’ oldun, senin ruhunda ’nur’ var,
Bozmasýn seni çevre, bozmasýn seni aðyar,
Çelmesin o aklýný, uygar denen canavar,
Mâna alemlerinde, yürekler seviþiyor.
M.Ziya DÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN