Asla dönmeyeceksin asla... Yýldýzlar dökülse, korkuyorum söylemekten; gece yarýsý ölmekten. Kupkuru gerçek, düþlerinden temizlenerek ; ne soðuk ne acý, bilmek. Parmak uçlarýma fýsýldýyor ince ve gizemli beyaz resmin. Karanlýða ýþýk; çöle su, giderken hoþçakal demek.
Fýsýltýlar çaðýnda korkusuz olmak korkarak. Gözlerinde oynuyorum; dokunsan, göz yaþlarýn olacaðým. Akþamlar mý anlatýr, ben mi akþamlarý ? Sessizce çekip giden Güneþ gelir, bilirim. Bilsem döneceðini beklerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
utku618 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.