Yýpranmýþ insanlarýn ellerindeki köhne taþlara mý takýldý sözlerimiz ? Kaybolup gidiyor gözlerine ait hikayeler. Kýrýk ruhumun bulanýk camlara çizdiði bir gülücükten ibaret hasretin. Soluklaþýp giden sayfalara mý býraktýk düþlerini yüreðimizin ? Gözlerimde birikiyor geçmiþ; Tutsak ruhumun intiharý bir yaz mevisimi dokunduðum çiçekler. Ne dir böylesine eylemsiz, böylesine durgun terkediþ? Habersizce mi öldük kendimizden? Yürümek isterdim geriye doðru; Göz yaþlarýnda tutmak kendimi dökülmeden.
Kara bir örtü dökülüyor yüreðimizle suladýðýmýz beyazlara. Ne kendimi bulabiliyorum gittiðim yollarýn sonunda ne seni. söylemek isterdim dönüp geriye ; gözlerini kapatip gitme .
Sosyal Medyada Paylaşın:
utku618 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.