LANETLİ

Kim olursam olayým
Kime, neye inanýrsam inanayým
imi seversem seveyim
Hep ayný büyülü roman
Neye sýrtýmý versem, o çürük
Nereye adým atsam,ya çivili ya bataklýk
Neye tutunsam sonu yok,görünmez,
Nereye gitmek istesem yolu yok, gidilmez.
Koysam baþýmý yastýða,
Birkaç aný aksa aklýmdan,
Lüzumu yok çaðrýþýmlara
Ne yaþasam kalýr öyle içimde daima.
Bundandýr hangi suya baksam bulanýk,içilmez.
Hangi taþa koysam elimi,
Taþ incitir bedenimi.
Hangi aþka gönül verse tenim,
Kavuþamaz, bir yaný eksik yaþar kalbimin.
Ve ne zaman bir aþk kulak verse sözlerime,
Ardýna bakmadan yürür, gelmez sesleniþlerime.
Ne vakit düþünsem maziyi
Çýnar aðacýmýn altýndayým,orada, oracýkta iþte.
Dinleniyorum gölgesinde.
Kim olursam olayým,
Neye inanýrsam inanayým,
Hep o lanetli son,
Ve çok yarým, eksik bir baþlangýç.
Ne zaman yaþamak istesem,
Hep mezesiz raký sofrasý gibi
Lakin ne zaman ölmek istesem
Hayat, canýmdan bir can alýr, beni býrakýr gibi.

BAÞAK KURU


Sosyal Medyada Paylaşın: