Sýrt sýrta vermiþ bu sokakta yaþlý baþlý evler,
Manzarayý boðazlýyor imarsýz kaçak devler.
Köþeleri tutmuþ yere gömülü üç beþ direk,
Çekiyor çýplak kablolarý inim inim inleterek.
Lambalar sokak eþkýyasý bir gözü kör adam,
Sokaklar sanýk gecenin hükmü her vakit idam.
Bir rüzgâr sillesiyle savruluyor isli baca,
Saplanýyor komþuluðun surlarýna zýpkýnca.
Hiç eksik olmaz bu sokaðýn azgýn serserisi,
Kunduran dýþarýdaysa hazýrdýr müþterisi.
Odalarýn çehresine yapýþmýþ kapkara nem,
Her gün mecalsiz elleriyle çaresizdir annem.
Tuzaklarý ezberlemiþ bizim kadrolu fare,
Herkes bekleyiþte ne vakit taþacak bu dere.
Büyük bir gürültüyle aniden patlýyor laðým,
Kim demiþ canlý çýkmaz bu sokaktan, saðým!
Derme çatma merdivenler dedikodu mabedi,
O kadýnlar ki her dem yükleniyorlar ateþi.
Toprak nefessiz yol kurumlu aðaçtan yok eser,
Burada kavgayý bir tek izansýz kurþun keser.
Bilmez bu sancýyla inleyen mekâný seçilmiþ,
Bize ancak göstermelik oy kaftaný biçilmiþ.
Sabahlarý belirir komþunun damýnda horoz,
Babalar gelecek hazýrlar maça as sinek koz.
Dalýyor sokaða egzozu patlak otomobil,
Son ses müzik ile içindeki mahlûktur rezil.
Yollar yamalý toprak kayýp insanlýk meçhul,
Yaþýyor bu haliyle paramparça olsa da kul.
Kuþ sesi göç etti bir de merhamet ardýn sýra,
Ne melun sokakmýþ ki yazgýsý bahtýndan kara.