Kýrmýzýya süzülür gözyaþý
Anlamaz kimse halini
Hasretinle yanarken bu þehir
Martýlar kaçýþýrdý; hayaller karýþýrdý gün güncesine
Bütün þehri süsleyenmiydi suretin ki
Þimdi kara çaldý gökyüzü
Seni aradýðým bu þehirde
Gökyüzü yanýna neden çaðýrýr?
Býrakýlýrmý býrakmalýmýyým bilmiyorum
Bebeðim haydi sende gel benimle
Ay güneþ bütün gökyüzü canlýlarý alýnýr
Bu þehri kokladýðýmýz
Buram buram yeter
Kaderimiz ne ise orada yaþayalým
Bulut bizim gözyaþýmýzý akýtsýn bu þehre
Güneþ ateþimizle yaksýn: Aþk ateþimiz
Hangi mutluluklarý ve hüzünleri biriktiriyorsak
Yýkýlsýn sonra yerle bir olsun
Viran olsun bu þehir
Sen gökyüzünde yanýmda
Yaðmur bulutlarý
Güneþ yakýsýyken
Sen alnýmýn takýsýyken kim korkar ki
Gökyüzünün ortasýnda yalnýzlýktan
Sonsuzlukta bütünleþmek
Ýkimize ait bir gökyüzünde
Bir sabaha daha bu düþle uyanmak
Ayný kayba yeniden yanmak
Sonra adýný anmak
Güzeldi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.