Armutlar, sorular ve çocuklar...

Bir þiirde böyle baþlýk mý olur diye sorma,
Düþünürken insaný sýnýr tanýma,
Bak iþte tam da þu an geldi aklýma...
Ýnsaný insan yapan,
Sorularýdýr...
En sevdiðim sorular ise,
Neden ile
Nasýldýr...
Bu sorularý en ýsrarlý soranlar ise,
Çocuklardýr...

Bu sorularý ýsrarla soran çocuklar,
Bilmem ki neden vazgeçerler sormaktan...
Bizleri çocukluðumuzdan alýkoyan,
Vazgeçmemiz midir bu sorularý sormaktan...

Üstad yazmýþ ki,
Armutlardýr zamanla olgunlaþan...
Çürümek midir yoksa bizim kaderimiz,
Hiç olgunlaþamadan...

Ah tekrar çocuk olabilsem diye,
Sakýn ola sýzlanma...
Düþünseydin o zaman,
Vazgeçerken demezler mi adama!

Gitti ise neden ile nasýl,
Geldi ise kim, nerede, kiminle velhasýl,
Oldun demektir tam hakkýyla batýl...
Armuttan kalan geriye ise tek farkýn,
Olgunlaþamadan çürümendir velhasýl...

Nisan 2011,
Ersin UYANIK
Fotoðraf: Mihaela Chiuariu - bit.ly/mpFyqO


Sosyal Medyada Paylaşın: