Hasretim dinlemeye...
Durma karþýmda bir þey söyle,
Duymak istiyorum senin sesinle,
Yoðurmuþ olmalýsýn kendi nefesinde,
Damýtýpta o zihin denen gizemli düzeneðinde,
Yazdýðýn gri kasvetli bir gökyüzüne...
Vicdan denen o saðýr-dilsiz zalimin elinde,
Her düþen yaprakta tepene indirdiði arþ-ý alem gürzü ile,
Tir tir titrediðin,
Sonra da zonklamalarýný gecelerce dinlediðin,
O hiç tükenmeyen saniyelerin sabrýnda biriktirdiðin,
Zambaklar açtýran tüm o eziyetlerinin,
ve yetmez bir daha, bir daha diye inlediðin,
Feleðin iðnesinden geçirip sinene iþlediðin,
Sana ait tüm gerçeklerin...
Dinle ve yaz hepsini gökyüzüne,
Ben de þöyle bir bakayým o pastoral resmine,
Ufuklarýnda martýlarý olsun kara bulutlarýn ötesinde,
Ki binipte üzerine götürmeli seni hiç ayak deðmemiþ çöllere,
Bir tek sen olmalýsýn kumdan tepelerinde,
Kýzgýn güneþi konupta çýplak ensene,
Sürünürken o kýzgýn çöllerinde,
Soðutmalýsýn her bir kelimesini çýplak bedeninde...
Ya da gitmelisin en uzak kutuplara,
Üzerinde olsun ne bir hýrka ne de bir parka,
Gözlerin donmuþ olarak kazýlmalý o mavi buzullara,
Ellerin kavrulupta karýþmalý billur okyanusuna...
Durma iþte karþýmda bir þey söyle,
Duymak istiyorum en güzel sesinle,
Sana ait güftesiyle bestesiyle,
Usulca fýsýldayarak sadece bana söyle...
28 Mayýs 2011
Fotoðraf: antonio bit.ly/kbC56q
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.