Göçmen kuþlarý haber saldý geliyoruz diye.
Tundralarda yitirdiðim aþk kadar ümitsizken,
Görmekten utandýðým gözlerin geldi hayalime.
Aðlamak ile bitap düþmüþsün ki bensiz, niye?
Sen aþkýn ilkokulunu bitirmiþtin, ýslaktý adýn,
Sinmiþim karnýna, dalmýþým hayaline, kime ne?
Hepimiz kirli elleriyle bir kez içmiþken aþký,
Amacým kokusunda raks ettiðim tek gül tanýmaktý.
Utandým, bir cumartesi þarkýsý çalarken ardýndan,
Metrodaki yabancý kadar bile deðerin yok muydu?
Ben boynuna dolanmýþ, yaðmurunla yýkanýrken,
Küs müydük sanki, neden susuyordu senli baharým?
Saçlarýmýn ormanýnda dolaþýrken pamuk ellerin,
Yüzümün coðrafyasýnda depremlerdi okþayýþlarýn.
Avucunun içindeydi Cennet yüreðinden akmalar,
Ben kývrýlýþýný ezberliyordum ya sana sarýlýp,
Midenin guruldamalarýydý aslýnda yanýlgýlarým.
Kalbini aradým, haram mýydý ki o an, onu bulamadým.
Ah Nemrudun okuna saplanmýþ tanýdýk þiirim benim!
Neden isyan etmeye hep bu kadar yakýndý sevgim?
Sen ki balýnda yorgun düþmüþ can iken bu ömürde,
Bana mý kalmýþtý seni sevmek, sevmek ve yine sevmek,
Ellerin kadar beyaz mýydý ki acaba þu uçan kelebek?
Bana izin verdin de yeniden, dizinde uyuyuverdim.
Telefon kulübelerindeki lise öpüþleriydi ýslaklýðýn,
Kollarýnýn hali yokken yazmaya geçmiþini bir daha,
Benim ile seviþir misin yokluðunun manasýzlýðýnda.
Hangi enstrumantal aktarabilirdi ki ikinci günahýmýzý?
Hangi allegro parçada bitebilirdik ki bir anda,
Sen ben iken yine, sarýldýðým bedeninin ekvatorunda.
Biliyorlar, biliyorlar komþular yürek sýzýmý, biliyorlar,
Her akþam pencerede sýzýsýný çekiverirken yaþlar,
Ah Ýbrahimin ateþini söndüren ab-ý hayatým benim!
Ah nurunda kemale ermekten haz duyduðum meleðim!
Günahlarým da her an kötülemiþken adýný radyo radyo,
Þimdi þarkýný çalsamda, affeder mi dersin beni þu yýllar?
Simsiyah iken, yine de yeþil bakarsýn ya hani bana,
Olsun derken o aþklarýn memleketi yaþlý bank da,
Keþkesiz sevdiðim tek sevgim olarak kalacak olman bile,
Bu kadar sevindirmiyor nefesimi hissettiðim an da.
O kadar çok baðlanmýþ iken aþk denilen roman sayfasýnda,
Bana sevildiðini sorma lütfen, lütfen yine, defalarca!
Çünkü yüreðim liriksiz bir havale geçirir senin yanýnda,
Seni her daim öptüðümü bildiðin kurumuþ dudaklarýnda.