Uzaklığınla Sımsıkı

Uzaklýðýnla Sýmsýký

her þeyi býrak bir kez olsun yüzüme bak
seyreyle kýyamet öykülerimin sensizliðini

son kozunu oynayan akþam üzerinin sarhoþluðudur her aþk
ve ölüm panayýrlarý kurulur her dem her haziran sen günceme


menzilsiz yoldayým heybemde gözlerin yok
testimde sensizliðimin cehennem üþümüþlüðü

göremezsin özlü bir elvedadýr son kozum gidiþlerine
aylardan nedense hep haziran
haziransa nedense hep sen
sense hep ben
bense hep aþk
aþksa …

karmaþanýn ortasýnda geldim kendime uzaklýðýnla sýmsýký
giderken haber etmeyeceðim kimseye incinmesin o acý aldanma

yaz çocukluk ayýdýr alnýný taþ gibi bir yastýða yaslayan
yaz yalnýzlýðýnýn en güzel en eski bahçesidir bahara asla kanma...

kaskatý bir ihanetti güneþ ýþýðýnda saçlarýný okþayamamak
günlerden bir gün söylencelerini toptan reddeder gibi
ve aðlamak karanlýðýn düðününde
çil çil yýldýzlar dökerek piþman gözlerimden
mecburi doðal ve içten konfetiler gibi
karanlýðýn gölgelerle dansýna
sanki bütün yalnýzlýklar geceyle nikahlý
bu sefer ölüm doðacak
ben öleceðim...

Kaðan Ýþçen



Sosyal Medyada Paylaşın: