Pembe Gözyaşlarımın Çocuk Ruhu

Pembe Gözyaþlarýmýn Çocuk Ruhu

her güne yeniden anlatýrým
sabahsýzlýk yoksul uðultusudur sensizliðin
yeni bir söylemim yok
tüm ifadesizliðimdir aþký zamanla ciltlemek

hiçbir þeyde senden baþka ayrýntým yok
kýran girer hayata
gözlerinsizliðim sensiz þu yaðmurdur
son kurþununu kendisine saklayan
nedensizliðimin orman yangýnlarýnda

orta yerde kalacak biliyorum
pembe gözyaþlarýmýn çocuk ruhu
ateþle oynayan yaz akþamlarýnda
ömür kendi kaderine oynayacak son kozunu
o an aþk kýþlaþmýþ gri

ömrüm biterken göz önüne alamayacak sensizliði
sensiz hiçbir düþüm olmadýðýný anlayacaksýn
son kozum o an kýrlaþmýþ saçlarým
aþk gri



gözlerim açýk gördüðüm her rüyada
kapalý gözlerim senden baþka her þeye

karanlýðým ülkesiz
kuþ konmaz kervan geçmez güneþimden
iki akþam arasý imkansýzlýk kabusudur sensizlik
pembe ve gözü yaþlý kanamalara gebe

yaz kaçkýný aðaçlar ve yollar
deniz akþamlarýyla örtüyorum yaralarýmýn üstünü
sabaha yorgun umutlarla girmemek için...

düþkünleþmeliyim kirpiklerinin uzanacaðý topraða
seviyorum topraðýný gülüþlerinin
senin için sana bittiðim yerlerde gül bana gül beni...

Kaðan Ýþçen


Sosyal Medyada Paylaşın: