ma- d- en

Gözler aydýnlýk özler, gönül özgürlük,
Yürek cesaret ister, beden ab-ý hayat…
Bir tünelin toprak altý istikametinde..
Karanlýða giderken…

Raylarýn sesi unutulur, karanlýktan gelen ölüm sesi ile,
Giderek artan zifiri karanlýk, yarýnlarý unutturur, þimdi ki zamana nispet.
Rakým düþtükçe, kazmayý her vuruþta, özlemler artar yaþamak arzusuna,
Her bir dalýþ bir savaþ, bir kahramanlýk, bir destandýr,
Kimi kazanýr günlük, kimi kaybeder yevmiye.

Her derine indikçe biner toraðýn aðýrlýðý bedenine,
Burnunda kömür kokusu, yüzünde karasý,
çabasý toprak üstünde, bir somun ekmek.
Eritir bedenleri, her dalýþ, her kalýþ
Eller ter içinde, ter matarada…
Soluk savurur kara tozu.

Bacalardan is, bacýlardan aðýttýr en aðýrý…
Toprak aðýr, bedenimde
Kara toz yüreðimde,
Soluk durmuþ,
Gözler kara aðlar,
Yollar göçük altýnda.
Bir umuda yolculuk anýnda…

Karanlýkta ölmek zor,
geçim daha da zor.


Sosyal Medyada Paylaşın: