--biz elimizde iki mum, iki nehir seliyiz, deli divane gibi, öyle akar gideriz…
diyelim ki biz gecede ve göz gözü görmeyen karanlýkta, göz gözeyiz sen bende yýldýzsýz geceleri yakýyorsun, ben sende güneþsiz günleri gözlerimiz karanlýk içinde sanki aþk gibi, birbirine birer ateþ böceði sen bana yýldýz-yýldýz bakýyorsun, ben sana yeni doðmuþ güneþ gibi.
/dünden kalma kýraðý örtmüþ üzerimi, ýsýt ellerimi…/
*
--bu topraklarda akan sulardýr aþkýmýz, siz neyi sorgulayacaksýnýz…
diyelim ki biz bir bulmacanýn, bin bilinmez sorusuna, ayný odadayýz sen hep yukarýdan aþaðýya bakýyorsun, benim gözlerim soldan saða ikimiz ayný cevabý versek sorulan sorulara, peki bu kimin umurunda çok iyi biliyoruz ki her çaprazýn, bir kesiþme noktasý vardýr mutlaka.
/belki bir gün Mezopotamya’dan sonra, hani olur ya…/
*
--kâinata böyle yazýlmýþsa sicilimiz, siz bunu nasýl sileceksiniz…
diyelim ki biz ufuklarýn ötesinde, gezegenleri karþýlýklý iki pencereyiz sen sabahýn perdesini açýyorsun, benim bacamýn dumanlarý tütüyor ve çok derin bir ses ateþ gibi derin ah çekiyor, buna aþk adýný veriyor yani bu öyle çýlgýn bir yangýn ki, nereden ve nasýl yakacaðýný iyi biliyor.
/bak, iki çocuk sahile koþuyor, deniz sahile kulaç atýyor/
* * *
--bir gün mutlaka yeryüzü bulur açarýz, biz çiçek renginde gün ýþýðýyýz…
diyelim ki biz hiç yaþamadýk ve çorak topraklarda siz tek baþýnasýnýz bir garip halaya durmuþsunuz gölgenizle, kulaðýnýzda ölü aðýt sesleri derken iki bulut örter gözlerinizi, biri doðudan gelmiþ, batýdan diðeri ve bir damla yaðmur düþer anne gibi, tohumdan çiçek olup açar yüreði.
/ya güvercinlerin gözleri, onlar baþka görür gelecek günleri/
Cevat Çeþtepe
Fýrat ile Dicle gibi ya da sen ile ben, Mezopotamya’dan öte, maveradan içre… Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.