Yazý bilmez kýþý bilmez, her mevsim ona bahardýr,
Yaðmuru boraný bilmez, ayaz bile ona hardýr.
Yokuþlarýnda yorulmaz, son deme kadar durulmaz,
Aþk ta hesabý sorulmaz, elde ettikleri kârdýr.
Düz yolda yolu þaþýrýr, engin daðlardan aþýrýr,
Bazen bardaðý taþýrýr, haþarýlýk yadigârdýr.
Güzel sözlere tavlanýr,yasak yerlerde avlanýr,
Yaðmurlu günde kavlanýr, dilindeki ahuzardýr.
Nasihate kulak asmaz, bildiði yoldan da þaþmaz,
Kuru yere ayak basmaz, vuslatýn da bahtiyardýr.
Denizlerinde tufandýr, çiçeklerinde sufandýr,
Dimaðlarýnda irfandýr, þarkýsýnda bestekârdýr.
Elin de dermaný bitmiþ, gözlerinden feri gitmiþ,
Yaþý geçmiþ iþi bitmiþ, naçizâne vefakârdýr.
Gecesinde günündedir, her insanýn içindedir,
Bugünün de, dünündedir, kendisine cefâkârdýr.
Gün gelir de dolar miad, herkese yazýlmýþ heyhat,
Acý tatlý dolu hayat, her nefeste dilfigârdýr.
Gönül demiþler adýna, doymaz hiç dünya tadýna,
Erermi ki muradýna, gönüllerde payidardýr.
Her bedende çeker baþý, unutmaz hiç gönüldaþý,
Versen ona daðý taþý, iki cihan ona dardýr.
Gönüldür insanýn özü, ayaðý kulaðý gözü,
Söyle daim güzel sözü, senin için iftihardýr.
M.Ziya DÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN