O KÖY

Kerpiç evimin camýnda, bir sabah vakti
Saat 5
Kaðný sesleri, güneþin cilveli ýþýnlarý arasýnda süzülüp gelirken kulaðýma
Uyanmakta olan toprak, öküzlerin ayaklarý altýnda,
þaha kalkýyor…
Dallar yapraklarý sallýyor,
yaprak kuþlarý uyandýrýyor,
kuþ, sabahý haykýrýyor.
Tavalar kýzarmýþ, hamurlar açýlmýþ, çökelikler serilmiþ,
Yað ve bal kavuþmayý beklerken,
Ben, yine camýn önünde Güneþin alnýnda
Yolun tozunu, malýn gübresini, çobanýn gölgesini izliyorum.
Ben kerpiçten evimin camýndan,
Topraðýmýn canýný,
Köyümün malýný,
Malýnýn çobanýný
Ýzliyorum.
Ben kerpiçten evimde kýrýk camýmdan,
Canýn yongasýný,
Emeðin yolunu,
Kaderin yazgýsýný
Doðanýn lütfunü
Ýzliyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: