MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-178-)(-)(-)(
ASIKLUZUMSUZ

)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-178-)(-)(-)(


………………………………………………………………………………………………………………………………….
Düþürdü

Kime þekva edem kime yalvaram
Beni bir vefasýz yara düþürdü
Muhabbet eylemez selamý kesti
Yaktý dil hanemi nara düþürdü

Ben de o güzeli sadýktýr sandým
Tatlý sözlerine aldanýp kandým
Ellere meyletti yandýkça yandým
Dertten kasavetten zara düþürdü

Bana reva gördü derdi efkarý
Tartýlmaz bu aþkýn zararý karý
Rufai gezemez gurbet diyarý
Felek beni böyle zora düþürdü
……………………………
Hodlu Rufai©
………………………………………..
19. yüzyýlda Artvin’in Yukarý Hod (þimdiki adý Yukarý Maden) köyünde yaþadý. Asýl adý Yusuf’tur. Anlatýlara göre Osmanlý-Rus Savaþýnýn son yýlýnda (1878) öldüðü sanýlmaktadýr.

Aþýklýk geleneðinin yoðun olarak varlýðýný hissettirdiði bir dönemde yaþayan Aþýk Rufai, ayrýca gelenekleri öðrenmede dayýsý Aþýk Saidi’nin yardýmýný gördü.

Her ne kadar kaynaklarda sözedilmese de dayýsý Saidi’nin akraný olan Aþýk Þamili’den de etkilendiði düþünülebilir.

Gözleri görmediði halde topraktan çeþitli mutfak eþyalarý yaparak yaþamýný sürdürdü. Kuraný ezberleyerek hafýz olan Aþýk Rufai’nin sevgilisini kokusundan tanýdýðý söylenir.
KAYNAK:© BeKa Sitesi
……………………………………………………………………………………………………………………………….
)(-)(-)(-BUÐULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-178-)(-)(-)(

Bir ela gözlünün aþký var serde
Þeyda bülbül etti zara düþürdü
O düþürdü beni onulmaz derde
Yanan ataþlara kora düþürdü

Baþýna rengarenk çiçekler taktým
Ne güzelsin dedim elini sýktým
Alýcý gözüyle þöyle bir baktým
Hicaptan kýzarttý ar’a düþürdü

Her gün hasretinle kahýrla doldum
Eller gülüyorken bense kahroldum
Yaþamaktan bile tat olmaz oldum
Boðazým da ilmik dara düþürdü

Dönüpte bak hele sen neler ettin
Söyle be vefasýz niye terkettin
Daha genç yaþýmda ihtiyar ettin
Siyah saçlarýmý kar’a düþürdü

Bak aldý yürüdü dedikodular
Duacý oldular kýrklar yediler
Ýnce hastalýktýr bu dert dediler
Ciðere dermansýz yara düþürdü

Peþinden koþmaktan artýk yoruldum
Deli dolu aktým amma duruldum
Bir sarmaþýk gibi nasýl sarýldým
Açýk denizlerde mar’a düþürdü

Lüzumsuz yüreðin yanan köz gibi
Ufuðu gözleyen yorgun göz gibi
Hiç unutmadýðým acý söz gibi
Aklýma bir þüphe pire düþürdü

Sadýk Daðdeviren
Aþýk Lüzumsuz
NOT:Deðerli dostlar Pazartesi gününe kadar,þehir dýþýnda olacaýmdan Pazartesi günü
Tekrar görüþmek dileðiyle,selam ve saygýlarýmý býrakýyorumAllaha emanet olunuz.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.