Git (dönmek üzere)

Býrak beni,git þimdi...
Adýmlarýn bile anlamasýn nereye gittiðini
ve niye bittiðini!
Gözlerinden bulut bulut dökülsün damlalar,
Kurak iklimlere inat aðla ve git þimdi...
Kulaklarýný týrmalasýn haykýrýþlarým;
Ama duyma!
Uyma kalbine,ardýna bakmadan git ne olur.
Rüzgarýn estiði yöne
Yahut da aklýnýn düþtüðü yere.
Kiminle istersen git!
Aðzýnda bin küfür,
Söv yedi düvele;
tüm beddualarý savur gökyüzüne
Güneþe deðsin çýðlýklarýn,
Yansýn tüm bildiklerin,
Git...

Ölüm gibi ani ve hýzlý olsun gidiþin,
Hani þafak sökerken,
Hani anlamsýz,saçma!
Hani yarý yolda, öylece býrakýrcasýna;
Kalýrcasýna...
Týkanýrcasýna hatta,
söyleyecek hiçbir þeyi olmayan bir kitap gibi;
Sonu olmayan masallar gibi
Ki her masalýn illa bir sonu vardýr!
Ama sen git,sonsuz gibi.
kov baþýndan tüm fikirleri,
Düþünmeye zaman bulamadan git.
toprak koksun buram buram ayaklarýn,
Yalýnayak;
Yalpalayarak git...

Parmak uçlarýnda hisset tüm hatýralarý,
Kabuslarýný biriktir gece yarýlarý
Uykunu böl,
Yalnýzlýðýnla paylaþ.
Duygunu sakla kendinden,
Aynalara yalan söyle;
’Mutluyum’ de
Ve git!
yollar kardeþin olsun,yokluklar eþin...
Ta baþýndan söyle peþin peþin;
Zaten yoktu sonu bu iþin,
Bitmeliydi de
Git...

Bir damla ter dökmeden;
Mücadele etmeden git.
Platonik nefretler duy kendine
Adým adým adýmý kazý beynine,tenine,
Aþkýnýn yerine
Her yerine...
Saðanak tebessümler düþsün üzerine
Kahkahalardan kork,
Gülümsemelerden ürk.
Bir kaçak gibi koþarak uzaklaþ benden;
Git...

Her gidiþin bir dönüþü vardýr derler,
Ben gidiþine de razýyým.
Dönüþünü beklemek de güzel!
Arkandan seyrederken ufka doðru kayboluþunu,
Her an geriye dönüp bakacaksýn diye içimde bir heyecan;
Gözümü dahi kýrpmam.
Üzüldüm mü sanýrsýn?
Aðladým mý,
Gitme diye yalvardým mý hiç söyle?
Geliþin bayram olacaksa bana ey sevgili;
Gidiþine niye dökeyim gözyaþlarýmý?
Ýçin rahat olsun bu yüzden,
Git...
Sosyal Medyada Paylaşın: