vakit dar
Kerbela
Hasan ve Hüseyin’e kavuþma derdinde
vakit geç
kapat beyaz perdelerini
yum gece karasý gözlerini
Þems’imi devir ýssýz kaldýrýmlara
tuzlu su vururken kirpiklerime
yorgun gece
ben
þehr-i Ýstanbul
senli cümlelerim düþüyor yokluðunun satýrlarýna
Kýz Kulesi
eteklerinde topladýðý deniz kabuklarý
özlemin üryanlýðý
kalemim sarýyor usulca
irin toplamýþ yaralarýmýn sessizliði
lados sobelemiþken saçlarýmý
gel!
sen çöz beni cancaðýzým
sýrtýna dönük suskun Eminönü sahili
ilmekledim mürekkebimi Moda’ya
gel
vur beni ýssýz boyuna
öldür ketum kalemimle
sonra
tekrar doður beni dudaklarýnýn iki yakasýndaki zemzemde
sen ki
cansuyumsun
sýrtýný çevirdi Emirgan laleleri
bari
sen tut beni küçük elimden cansýzým
ýslak vaveylardayken ruhum kirpiklerinden öptüm seni yâr
kerbela sancýsýnda kavrulurken yüreðim
býrak Þemsliðini küflü demir kapýma
vakit fecr
inleyen sabaha gebe þehr- i istanbul’un gözleri
lâlliðim tel tel yanarken dudaklarýnda
saçlarýma iliþtir avucunda açan sevda çiçeklerini cancaðýzým
notasý eksik bir þarký haykýran Haydarpaþa
mahkum olsam da mavi trene
hudutlarýný çizdim akrep ve yelkovanýn beyaz üveyik’in kanadýna
yüzünü bana çevir þehr-i Ýstanbul
tut elimden
suskunluðumda býraktým ceplerimdeki hacýyatmazlarý
kýblen sensin cancaðýzým
býrak sürülsün býçaklar boðazýma
Þems’imsin
Mecnun meczupluðuma
gözünün iç denizinde kabul eden yâr
Marmara kokunu katarken zeytin dudaklarýma
alfabem darmadaðýn
kurmalý bir çalar saat de senli cümlelerim
deli gömleðinde kalemim
gel!
giydir vuslatý üzerime cansýzým
gözlerime düþür maviliðini
düþür beni zayi defterden
çýkar beni yokluðunun yoksulluðundan yâr
beli kýrýk harflerimi sil lugatýmdan cancaðýzým..
basiretsiz bedenim
gayri ben sen’im yâr.
vakit vuslat-ý nevruz iken
þehr-i Ýstanbul’u yeþile boyamalý
dallanýp budanan hüsnüyusuf yüreðimin avuçlarýna
ha düþtü
ha düþecek
yakala beni cancaðýzým
gayri ben sana büründüm
kýldan ince bir gömlek bedenim
nefesim
nefesinin zabtýna geçirirken seni soluyorum ey yâr.
sana deli divane
körgütük âþýk’ým
ölüm kutsasa da dudaklarýmý
devrilse senli cümlelerim
yutsam dudak kenarýndaki kutsal matemi
zemzem’imsin
baþ harfine uzanýyorum
kýrýlsa da kalemim
bedbin sýfatlarýna bürünsem de
yaðmurlu bir günde sana geleceðim þehr-i Ýstanbul
gözlerim gözlerinde seviþecek zamanýn
noktasýný koymayacaðým senli cümlelerimin
sen ki
vuslata soyunan Marmara
haykýran Haydarpaþa
kangren susmalarda mavi tren
dudaklarýmdaki deniz kabuklarýnýn Kýz kulesi
düþsüzlüðümü düþürme sol yanýma cancaðýzým
cansýzým
þehr-i istanbul...........................
gordion
18/05/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.