*Gönül
Benim bütün zorum, seninle deli gönül
Ne sevilmeyi bilir, ne sevmekten anlarsýn!
Sýkýntým, vurdumduymaz yanýnla deli gönül
Ne dosta kulak verir, ne düþmaný dinlersin...
Kaldý mý etrafýnda, seni seven birisi?
Göster bana bir tane, ölü ya da dirisi!
Aklýný devþir gönül, geçti güzel sürüsü
Bir baþýna kalmayý, söyle nasýl önlersin?
Bak, atý alan çoktan, geçti o Üsküdar’ ý...
Sen orda öyle uyu, kaçýrdýn nazlý yâri!
Az mý uyardým gönül, uzun yýllardan beri?
Þimdi köþene sinmiþ, inim inim inlersin!
Hiç “oh” demeyeceðim, tutar beteri çýkar!
Senin sevda borcunu, biri üstüme yýkar...
Þu hâlini kim görse, billâhi candan býkar!
Belki yine de bir gün, kulaklarda çýnlarsýn...
Antalya-2010/3
Halil Þakir Taþçýoðlu
GÖNLÜMLE SOHBETÝMDÝR...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.