Geçip Giden Yıllar
Geçmiþi andým yine,
Yine sessiz akýp giden bir su baþýnda olmak,
O mis kokan topraða uzanýp doðayý dinlemek,
Uyurken etrafýmda köpeðimin dolaþmasý,
Ne güzeldi…
Yanýmýzdaki tarla komþumuzun radyosu vardý o zaman
Bizde yoktu…
Gecenin böcek sesleri içinde açardý radyoyu
O anlamlý türkülerin birazýný ben de duyardým uzaktan,
Geceleri yalnýzdým, yapayalnýz.
Hiç deðilse bu ses yalnýzlýðýmý daðýtýyor.
Rüzgar ýlýk ýlýk eserken yarýn yapýlacak iþleri düþünürdüm.
Derken tulumbanýn sesi sessizliði böler,
O ses ne güzel gelirdi bana, susardým.
Ýyice çekilince herkes yürümeye baþlardým.
Bu kadar iþten sonra ýssýz,
Tertemiz bir havada yürümek,
Hiç yormazdý beni.
Uykum bile gelmezdi.
Durmadan o þehirden o þehre giden
Otomobillerim sesini duyup iç çekerdim
Birgün benim de olmalýydý….
Bütün bunlarý düþünürken dayanamadým.
Doðduðum büyüdüðüm, sevdiklerim gömdüðüm,
Güzel anýlarýmý yaþatan bu yere geldim.
Onbeþ, yirmi yýl önceki gibiydi her yer…
Yemyeþil mis kokan havasýyla…
Yalnýz ben buraya yabancýlaþmýþým artýk
Burasý da bana yabancý.
Yine de birden alýþýverdim
O aðaç altýný, tulumbayý, yýkýk dökük kulübemizi görünce
Sanki hiç ayrýlmamýþým…
Bahçeyi suladým yine, þarkýlar mýrýldandým
Derken birden geçip giden onca yýlý unutup
Dedeme sesleniverdim, ses yok,
Öldüðünü unutuvermiþim….
Kulübemizden çýkan insanlar bana bakýyor,
Buranýn bizden sonraki sahipleri…
Kendimi tanýttým sonra,
Yýllar geçmiþ aradan zor tanýdýlar…
Ancak o zaman anladým buralarýn kýymetini.
Eskiden dünyanýn güzelliklerin görmek isteyen ben,
En büyük güzelliði terk etmiþim o zaman anladým.
O zaman anladým,
Topraðýný, suyunu özlediðim yere
Ne kadar yabancýlaþmýþým.
19/06/2006
Ayþegül TEZCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.