BANA MERHABA DESEN

Ben günaydýn desem sana, sen merhaba desen bana,
Yeni bir güne daha baþlasam seninle,
En güzel sabahlara senle sarýlsam dört elle,
Ardýndan bir laf atsam ortaya, gülüþsek karþýlýklý,
Yýllarýn yüzüne býraktýðý yorgun çizgilerin yerine,
Yediveren çiçekleri gibi gülücükler açsa,
Sen mutlu olsan ve ben sana güzellikleri yaþatsam,
Gözlerine, gözlerimi kaçýrsam çaktýrmadan,
Deryasýnda sonsuz ufuklara yelken açsam.

Dudaklarýndan düþecek iki kelimeyi beklesem büyük bir iþtahla,
Sesinin buðusunda, ruhunun limanýnda demir atsam gelecek mutlu yarýnlara,
Boðazýmda düðümlense de kelimeler,
Yüz mimiklerimle, sana duygularýmý açsam anlatmaya çalýþsam,
Ve sen, yine anlamamazlýktan gelsen,
Ben; bir savaþ daha vermeye hazýrlansam, içimdeki kýpýrtýlarý sana anlatmak adýna,
Sen korkularýný, çekingelerini anlatsan,
Ben; mavzer misali onlarý karþýlasam, uzaklaþtýrmaya çalýþsam mutlu edebilmek adýna seni.

Ve merhabayla baþlayan günün akþamý yaklaþsa,
Ben; güneþi tutmaya çalýþsam, olduðu yere çivilesem seni karanlýða hapsetmemek adýna,
Ay parçasý yüzünün güzelliðini benden saklamamasý için,
Saatleri durdurabilsem, o aný ölümsüzleþtirsem,
Tekrar görebilirmiyim endiþesi olmadan,
Bakakalsam gözlerine, kalakalsam karþýnda bu güzel an hiç bitmesin diye,
Sen gül, mutlu ol yeterki, ben dilenmeye razýyým kapýnda kalbinde taht kurmak adýna.


ZÜLKÜF KILIÞÇI


Sosyal Medyada Paylaşın: