Ýçimin her bir yaný pasaklý...
Sohbetinden eksik kaldý yine bu dertli gönül,
Çaðlamaz oldu sensiz acz ile çaðlayan bülbül.
Nicedir soramadým cana can katan halini,
Nedensiz reddinden beri bitabým ey sevgili!
Gül dediler,ben hangi gülde güldür bilemedim,
Bülbülde mecal kalmamýþ,dalýna varamadým.
Gönül dedi Hak erinden veli zat, aþka dair,
Aþkmýþ dedi gönlün sahibi,bunu bil ve bildir!
Aþký sual ettim sýrat da acz ve fakr içinde,
Gönlün acýsý ile yanmakmýþ sýzý evinde.
O an da daldým tahayyülümde renksiz rüyama,
Sustum, Cennet sandým aný, uydum o makama.
Þuaradan cami bir aruz toplandý önümde,
Ahu çeþmiyle canan belirdi o an gözümde.
Meyletme dedi þairler imdi o ihanete,
Yazýk olur cananýn bir dal nazlý zülüfüne.
Bakmaya doymaz o an aþk ateþinde kalp,
Asude olur zihnim, ateþi ile dolar kap.
Dedim miskinliðime düþtüm yok mu bana izin?
Þakk etti hikmet, kaydý ayaðýmdan nurlu zemin.
Dediler neden düþtün bu ahu bakana imdi?
Merak etmez misin gerçek al yanaklý sevgiliyi?
Dediler neden meczup oldun bu boþ hengameyle,
Var mýsýn þimdi aþkýn zehrine cevap vermeye?
Sükunet ile durdum o an ahmak bir surette,
Suale kelamdan ýrak oldum nazlý kasvette.
...