Arnavut Karanfilleri
Kýrýk bir plak gibi döner saatler,
Boþluðunun devasýzlýðý devleþir.
Hasret hayalinle birleþir,
Üstüme yürür hakikatler.
Her mevsim yeniden açar,
Diktiðin sardunyalar.
Kokladýkça benim olur dünyalar,
Özleminle tutuþurum naçar.
Bedenim saðanaklarda ýslanýr,
Korunaðým olur cumbalý evler.
Þöminede titredikçe alevler,
Anýlar canlanýr, duvarlara yaslanýr.
Þiirler biriktirdim peþin sýra,
Hüzün ektim, sabýr büyüttüm.
Kangren aðrýlarýmý uyuttum,
Tazeler sýtmamý, gözlerindeki çýra.
Ýzli mermi gibi þehrimden kaydýn,
Derdim Arnavut karanfillerini.
Yeter ki gel, uzat ellerini,
Zifiri günlerim olsun aydýn.
12/05/2011
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.