Sen gittin ya Anne Yalnýz ben deðil, düþlerim de öksüz kaldý Sen gittin ya Anne Gülüm soldu, gülüþlerim yarým kaldý. Gittin ya sen Anne Ruhumu bedenimi, tarif edilemez bir korku sardý. Ben karanlýk nedir bilmezdim sen varken, biliyor musun Anne? Ya þimdi… Güneþe bile baksam gözlerim kamaþmýyor artýk Iþýðý söndü senden sonra onun bile. Biliyor musun sen Anne? Ateþe dokunsam, yakmýyor, acýtmýyor Yokluðunun yaktýðý, acýttýðý kadar Biliyor musun Anne? Sen varken, ben çok kalabalýkmýþým senle Ya þimdi.. Çok yalnýzým, çok yalnýzým Anne. Neden, neden Anne Gitmek için neden yanlýþ zamaný seçtin? Neden, neden Anne Beni bunca çirkefliðe bulanmýþ dünyada bir baþýma koyup gittin? Biraz olsun beni düþünmedin mi Anne, Ben sensiz nasýl yaþarým, Senin boþluðunu neyle, kiminle kapatýrým? Biliyorum Anne sen yoksun Ama biliyorum Anne beni duyuyorsun. Ve biliyorum ki; sen de orada, benim burada aðladýðým kadar aðlýyorsun. Biliyorum Anne sen de beni özlüyorsun Ama ne olur söyle, Söyle neden Anne, Bir tanen seni bu kadar severken ve özlerken Sen hala neden bir tanene gelmiyorsun? Gittiðin yer bu kadar mý uzak? Yeter artýk, gel Anne. Annem, kabullenemesem de, biliyorum, sen artýk yoksun, gelmeyeceksin Sen gelmesen de ben seni hep bekleyeceðim. Belki sen bana gelmeyeceksin ama, emin ol ki; Anne, bir gün ben, bekle ben sana geleceðim. ..................YUNUS HORUZ............. Sosyal Medyada Paylaşın:
YUNUSHORUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.