... Ve bir rüzgar esti, hüzünlü bir sonbahar akþamýnda. Aldý götürdü içimden, umut namýna ne varsa. Anlamadým önce nereden geldiðini. Öylece bakakaldým, yýllardýr beni sýrtýnda taþýyan döþeðe. Birden býraktým kendimi üstüne sere serpe. Sonra anladým, Anladým ve aðladým sabaha kadar. Sabah olunca farkýna vardým ki; Ne aðlayacak yaþ kalmýþ gözlerimde, Ne de BENÝM dediðim SEN kalmýþsýn bende...
........ YUNUS HORUZ.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
YUNUSHORUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.