BİLİNMEYEN
Bilinmeyen bir tarih...
Sorsan, kendini tarif edemez,
Doðduðu günü bile bilemez.
Ama yaþýyor bir düþünce boþluðunda, kendisinden habersiz,
Sanki yokmuþçasýna.
Bilinmeyen bir sevgili...
Sorsan, sana cevap veremez,
Güzelliðini bile bilemez.
Çünkü henüz, aynalar göstermiyor ona kendi yüzünü.
Ama yarýþýyor yýllarla,
Sanki yaþlanmýyormuþçasýna.
Bilinmeyen bir aþk...
Sorsan, anlatamaz sana gerçek yüzünü.
Çünkü bilir, kimine maphus, kimine cennet görünüp, dilediðinde her kýlýða büründüðünü.
Öylece durur, herhangi bir kalbin atar damarýnda.
Sanki pusu kurmuþçasýna.
Ve bilinmeyen bir adam....
Sorsan, açar aðzýný, yumar gözünü.
Bir bir dökülüverir dudaklarýndan, zaman.
Dudaklarý sussa, gözleri baþlar anlatmaya, damla damla.
Gözyaþlarý her an hazýrdýr, içindeki çocuðu aðlatmaya.
Çünkü, bildiði bir tarih vardý bu adamýn,
Anlatsa içini acýtacak.
Bildiði bir sevgili vardý,
Uðruna nice canlar adanacak.
Bildiði bir aþk vardý,
Maphusta ruhuna cenneti yaþatýken,
Cennette, bedenini cehennem sýcaðýyla yakýp kavuracak.
Ama, sakýn sorma..
Çünkü, gizledi o tarihi, sonsuzluðun taa sonuna.
Gizledi sevgiliyi, kalbinin en bilinmez kuytusuna.
Ve gizle o aþký, göz kapaklarýnýn ardýna.
Baktý ki; olmuyor..
Son çare,
Kendini gizledi,
Yalnizlýðýn en karanlýk sýðýnaðýna.
..................................YUNUS HORUZ..................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.