Ey sýmsýký tuttuðum, tutunduðum anahtar!
Acelem var, aç þu kapýyý, parmaklarým sýzlýyor!
Hayatýn karmaþasý ve aklýmýn gelgitleri gibi
Ne o öyle, bir o yana bir bu yana?
Bulsana yönünü!
Þaþkýnlýðým, þaþkýnlýðýndandýr
Altý üstü bir anahtar ve bir de anahtar deliði
Açmasý çok mu zor ki bir kapýyý…
Anlýyorum, ellerim titrek, ama hoþ gör
Yorgunluktan ve dar vakitlerin telaþýndandýr
Sessizliðim gibi, elime yüzüme bulaþtýrdýðým
Ki bilirsin, ne zaman geç vakte kalsam
Hiç sebepsiz, üþürüm
Ürperirim de
Ýçimdeki boþluktan
Yuvarlanýrken bir baþka boþluða…
Garip-sin!
Bak, beni bekler; kapý
Açýlmalýsýn...
Kapýyý suçladýðým yok, o duruyor yerli yerinde
Ama sorun ya sende ya da anahtar deliðinde
Seni, düzden ters takýp kapanýr yöne çevirince açýlýyor kapý
Tersten düz takýp, açýlýr yöne doðru çevirince de kapanýyor…
Olmuyor, böyleyse eðer bir kapýnýn açýlmasý ya da kapanmasý
Kalýrým kapý önünde, daha iyi…
Ama girmek istiyorum içeriye yine de, çünkü
Yarým kalan düþlerim var yastýðýmda unuttuðum
Ve soluklanmak istiyorum uzun uzadýya
Nefesimden ne kaldýysa geriye
Düþlenmek istiyorum, düþlerimin güzelliðince
Lâmekân türkülerime inat
Garip-sin!
Garipliðim gibi
Sevme istersen beni
Kapý, daha açýlmadý çünkü…
Ve inan, delirmek geçiyor aklýmdan, haberin yok
Uðraþtýkça kapýyý açmaya ve zorlandýkça sabrým
Ýpe dizer gibi diziyorum lal dilime nedenleri
Sonra haykýrýyor içimde bir yer ki, sorma gitsin
Nasýl bir anahtar ve anahtar deliðidir ki bu
Önüm arkam saðým solum sobe! Diye diye
Zorlaþtýrýyor evime giriþlerimi ve zorluyor aklýmý
Sobeleye sobeleye…
Yok, kalmadý baþka çaresi, boþ lakýrdýya da gerek yok
Dil sussa da tekme konuþmalý ki, tut tutabilirsen
Hem sükûtun altýn olduðu falan da yalan
Varsýn gümüþ olsun söz ya da bakýr, ne farkeder
Susmak ve sabretmek nereye kadar ey gözü aydýným!
Gözbebeðim
Sabýr taþým!
En iyisi, vurmalý tekmeyi, girmeli içeri!
Ve açýp aðzýmý, yumup gözlerimi
Haykýrmalýyým haykýrabildiðim kadar
Ki ne düþerse dilimden
Aðzýma saðlýk...
Saadet Ün-11.05.2011