Her gece koftiden insanlardan kurtulup da yalnýz kaldýðýmda,
Bi kaç köpek öldüreni içerekten üç beþ esaslý lafý bi araya getirmesem,
Ne biliyim sabah ezaný okunmadan uzaktan gelen tren sesini duymasam,
Duvardaki saatin takýr tukuru
Ve buna ek musluktan damlayan su tanesinin cuk cuklarý sinirimi bozmasa
Ve de sabahki sütten bulutlar geceleri böyle kararmasa,
Yýldýzlar ya da ay, sokak lambalarý olmasa;
Sen de olmazdýn!
Hani böyle, hani, ne biliyim iþte,
Yani böyle hiç olmadýk yerde gözleri gözlerinin önüne gelir de;
Hafiften derinlere dalarsýn da,
Masaya dayadýðýn kolun kaydýðýnda gerçeðe dönersin ya,
Sonra gözlerin dolar,
Kendi kendine "Bigün gerçek olucak be!" dersin,
Sonra daha da gerçekçi olaraktan;
"Hadi lan!" desen de aslýnda inanýrsýn ya içten içe,
Aðlarsýn sonra, sonra gözlerini silersin,
Sonra da bi kez daha inanýrsýn ya...
Öyle iþte...
Her bi bok aklýma gelirdi de senin aklýma gelicen hiç aklýma gelmezdi.
Aklýma kalýrsaydý; "Senin aklýmda ne iþin vardý?"
Hadi ben bi bok yedim aklýma getirdim.
Sen ne bok yemeye geldin ki?
Her aklýna getirene geliyo musun sen?
Belki sensindir diye kaç kýzý telef ettim, biliyo musun?
Nerden bilicenki?
Bilsen de o kadarýný hesaplamaya senin matematiðin yetmez.
Hiç suratýný asýp, öyle tavýrlý bakýþlarýný atma gözlerime!
Yalan mý?
Ne yaptýmsa, kimi üzdümse hepsi senin bokuna oldu.
Þimdi karþýma geçmiþ, ben geldim diyorsun.
Geldinse þurdan da gidiliyor.
Yok orasý deðil, hemen yanýndaki kapý.
Mal mal bakma suratýma, gönlümün güzel celladý!
Yapraktan sararmýþ deðil kýzým bu; hicazdan gazel diyorum sana.
Ya iþte dinleyince hem sarartýr
Hem de uçurur sonbahardaki yaprak gibi adamý...
Çok dinleme dokunur sen gibi alýþýk olmayan yeni yetmelere.
Kalp aðrýsý yapar, yatak döþþek yatarsýn salya sümük.
Benden izahý uyarmasý; gerisi sana tercih olarak kapese þýklarýnda.
Eskiden iki yabancýydýk; tesadüfen karþýlaþýr, bilinçli kesiþirdik,
Hiç yanyana gelip de konuþamazdýk lakin konuþmuþ kadar olurduk,
Ayný rüya sinemasýna bilet alýr, ayný düþleri kurardýk,
Mektup yazardýk ayný þeyleri düþünerekten
Ama fýrsatýný bulamazdýk ya da cesaret edemezdik vermeye.
Þimdi tanýþtýk da n’oldu?
Laf olsun diye demiyorum.
Vicdan da yapmýyorum. Seni...
Ne diyodum ben ya?
Hah hatýrladým. Seni...
Boþver, neyse...
Ýçer misin, köpek öldüren?
Tadý iðrenç ama iyi unutturuyo gözlerini.
Harbi göz demiþken, senin gözünün rengi neydi ya?
Ha unutmadan...
Bak gördün mü biþey diycektim unuttum.
Bi bakýþýna tesadüfenden de olsa denk gelmek için
Gözlerimi gözlerine bekçi dikmiþtim.
Sözlerinden çýkan her bir lafýn en güzellerini mýknatýsla çekip
Kalbime dolap süsü yapmýþtým.
Elin deðdi diye kapýnýn kulpuna anýsýna mansuben
Kapý kulpunu sökmeyi düþünmedim mi sandýn?
Onu da düþünmüþtüm.
Noldu þimdi?
Hicran yine hicran mý bu aþkýn sonu þarkýsýndan daha bi beterim.
O kadar özledim ki seni...
Her biþeyini biçok özledim.
Ne kadar seviyosun diye sorduðumda "Kocamaaannn" demeni,
Kýzdýrýnca "Eþþek" demeni,
Ne biliyim iþte özledim.
Hiç elini tutamadým ya da gözlerine bakamadým,
Sesini de duymuþluðum hiç olamadý
Lakin resimlerinle sohbet etmeyi özledim.
Olmuycak bi dilek olduðunu en baþýndan beri biliyorum,
Biliyorum da ne biliyim olmuyo ki iþte...
Resimlerinde hala çok güzelsin...
Ýþte ne biliyim, hala bakakaldýrýyorlar kendinlerine
Ve de hala heycanlandýrýyorlar görünce...
Gözlerin hala öyle bi bakýyo ki; sanki resim deðilde gerçek gibi,
Ayný eskisi gibi iþte...
Neyse, sen bakma bana,
Saçmalýyorum ben öylesine,
Lakýrdýlarým bunlar benim, bildiðin zýrva zýrva...
Ha, bu arada hala...
Neyse boþver, her zamanki zamazingolarýmdan söylüycektim iþte...
Bazen gönlünün sahibinden duyduðun bi söz kýyar kalbine,
Sakatatçýnýn bi eti parçalamasý gibi parça pinçik eder yüreðini,
Dokuz buçukluk bi þiddetle sarsar...
Sense bu ic depreminin enkazýndan çýkmaya calýþýrken
Uykuyu iyi bir sýðýnak olarak görürsün ve uyursun...
Ama uyuyabilir misin ki?
Uyku da gelmez senin gibi.
Ýkiniz de ayný boksunuz.
Yoksa ikiniz birlik oldunuz da bana gýcýklýðýna mý gelmiyosunuz?
Uykum kadar yoksun.
Sýzmalarý da saymazsak hiç yoksun.
Harbi sen ne zaman oldun ki?
Ben kendimi bildim bileli yoksun.
Yokken bu kadar aklýmda nasýl olabiliyorsun?
Yoksa efsunlu, hokus pokuslu musun?
Çok param olsaydý; çokca uyku satýn alýrdým.
Biraz da tatlý rüya kattýrýrdým.
Paranýn geri kalanýyla da falan filan yapardým iþte...
Þöyle derdim satýcýya:
Gecelerin iyisinden yarýmþar kilo tartsana, az mýncýklanmýþ olsun,
Tezgah altýndan çaktýrmadan atýlan çürüklere alýþtýk nasýl olsa...
Yediyüz elli gram da rüyalarýn tatlýsýndan tart bakalým,
Geçen ki gibi acýsýndan karýþtýrma...
Öyle iþte...
Belki bir günaydýný hakediyorsun ama demiycem.
Boþuna bekleme gece iyi geceler de demiycem.
Merhaba ya da nasýlsýn, napýyosun da demiycem.
Hiç unutmuycam seni ama hiç de hatýrlamýycam.
Adýný duyunca bilmemezlikten gelicem..
Yalandanmýþsýn ya; en çokta ona içerledim.
Sevmek mevmek hikaye biyerde de,
En çokta aslýnda yokmuþsun ya; ona gücendim.
Koftidenmiþ o içimi cýzlatan bakýþlarýn,
Boþtan yereymiþ hayalimizi kurduðum gecelerim...
Aslýnda biz hiç olmamýþýz ki,
Sen deðilmiþsin ki bana sevdiðini söyleyen,
Ben de ben deðilmiþim ki esasýnda kanmýþým ben, safmýþým, inanmýþým...
Yazýklar olsunun ta kendisisin sen,
Yazýk bile çok aslýnda sana ya; insaniyetliliðime,
Eli açýklýlýðýma düþtüðüne yat kalk da þükür namazýný eda et...
Periþan-ý halin bizzat kendisiyim þu gece-i karanlýðýn en körkütüðünde...
Dibindeyim en ucuz þarabýn,
En adi sigaranýn külündeyim þu saatte senin bokuna.
Sen nerdesin mýþýl mýþýllarda mý?
Aþk bazen nerelerdedir bilemezsin;
Çoðu zaman da devrik bi cümleyi yarým býrakmýþ iki yavþak kelimedir.
Çocukken þýpsevdi sakýzlarýndan çýkardý aþk,
En çokta kavunlusunu severdim o cikletlerin.
En çokta çýkmaz sokaða benzetmekteyim aþký.
Doyasýya yaþarken nefessiz býraktýðý da olur,
Yürürken düþe daldýrdýðý da...
Aþk bazý bazý da hiç yapmaktýr...
Hiç yapmayý bilir misin ki sen, hiç denedin mi?
Çýkýlmaz aþk enkazýndan.
Bööööyle bi boynu bükükler gibi beklersin,
Gelen kurtaran, bi el uzatan olmaz;
Esasen olur da senin olmasýný istediðin kiþi olmadýðýndan;
O ara gelenleri insan sýnýfýna koymamaktasýndýr.
Duygularýn yýkýk dökük haldedir;
Ne biliyim yani böyle bi ölüm ya da ölüme beþ kalasýndýr, anlýyo musun?
Üzerinden aþk treni geçmiþtir yani ya raylara yapýþýksýndýr...
Þimdi elimde bi tek hayalin kaldý;
Bi de kulaðýmda üç beþ tane yalandan fýsýltýlarýn.
Sana ait bi öksüz ben kaldým,
Piç kaldý yüreðim lakin aðzýný açýp da benim bi sevenim vardý diyemedi,
Yutkundu sadece ama aðlamadý da,
Susmak istedi caný, hiç konuþmadý, belki de seni anmak istemedi.
Her gece deniz kenarýnda aðlayan balýklara eþlik etti,
Sadece göçmen kuþlara yalvardý beni de götürün bu siktimin þehrinden diye...
Ohoo! Bu filmin tekrarýný kaç kez seyrettim.
Þimdi bak bunun sonunda kýz býrakýcak oðlaný,
Hem de sýrf öylesineden.
Sonra ama çok zaman sonra;
Efendiden bi çocuðun koluna girmiþ vaziyette yürürken görücek oðlan kýzý.
Kýz da oðlana bakaraktan ya da bakmayaraktan,
Orasýný tam hatýrlayamadým, geçivericek oðlanýn yanýndan...
Ee kadýn milleti diði misiniz, geçiverirsiniz?
Aþk bitince dinlenmesi gereken tüm þarkýlarý,
Oturup paþa paþa dinledim.
Bazýlarýný bi kaç kez dinlediðim oldu,
Bazýlarýný ise beðenmedim deðiþtirdim ve sonunda hepside bitti.
Sanýrým artýk aþk da bitti.
Biz de bittik.
Ben ben oldum eskisi gibi,
Sen zaten sendin yine sensin iþte.
Ýþte bi aþk daha bitti yeryüzünde.
Dünya hala yuvarlak ve hala dönüyo,
Ýnsanlar da dünyaya özenmeye devam ediyo.
Öyle iþte...
Genelde konuþulmaz ayrýlýrken.
Hala seviyorsan bakakalýrsýn arkasýndan...
Zaten aðlamaklý olunduðunda konuþmak zordur.
Benim gibi deliysen balýklarla arkadaþ olursun,
Gecenin bi saatinde tren seslerini dinlersin,
Bi boka benzemeyen sözler yazarsýn þiirsel makamda.
Onun sevdiði bi yemeðe denk gelirsen iki hatta üç tabak yersin
Ve yine onun çok sevdiði ama senin biþey anlamadýðýn þarkýlardan dinlersin.
Mimiklerin kadar olamazsýn bazen.
Bi ara kýz bozar sükuneti ve "Artýk beni sevmiyosun diði mi?" der.
Sense zamanýnda onu çok sevdiðini söylediðin
Fakat býrak eveti bi hayýr cevabý dahi alamadýðýn için;
Cam kesiði yaralarý gibi kanamaktasýndýr.
Sen sadece "Bilmiyorum." diyebileceksindir,
Aðlamaya yüz tutmuþ karýncalý bi sesle,
Oysa ki usta mimiklerin "Gitmesen?" demektedir...
Ne o, pili bitmiþ radyo gibi sustun?
Biterken parazit yaparaktan gacur gucur da etmedin.
Hayretlerdeyim ve de merak-ý halimi gidermek için sormaktayým:
Pilin þarkýdanak bitti de ondan de mi?
Rüzgar gibi estiriyosun beni hayal dünyanda da
Bikerecik dindiriyim demiyosun.
Az deðilsin ulan kýz!
Lakin ben de çok sayýlmam.
Bitersem, afallayaraktan görürsün iç çamaþýrýnýn altýný.
O zaman naz mý yaparsýn,
62’den tavþan mý yaparsýn artýk görürüz hep birlik...
Sen batý istikametinde bir gün gibi karanlaþýp gittin gideli,
Hiç bir tan aðartýsýnda esmedi seher yeli.
Gün doðdu doðmasýna ya, öylesine iþte.
Bembeyaz bulutlarýn bile aðlamak çekti caný.
Balýklarýn dahi gözlerinin önünde yer yer su birikintileri oluþtu.
Kuþlarýn boðazý düðümlendi, bir bukle ötüþseler dayanamayýp aðlýycaklardý.
Güneþin bile gözleri dolmuþtu da güneþliðine yediremiyordu aðlamayý...
Ya öyle iþte...
Alýp baþýmý gidicem hayalinden uzak yerlere de neresi ki oralar?
Neresiyse neresi!
Verdim kararýmý, koftiden deðil harbiden gidicem.
"Gidicen de napar, ne edersin?" diye sormuycan.
Biliyorum da insan gene de bekliyo be çikolata kaplý bi iki güzel lakýrdý.
En nihayetinde sevdik iþte, piçlik yapmadýkya!
Güle güleyi beklemese de elvedayý arýyo kulaklarýmýz...
Hani diyorsun ya;
"Sen çok gaddarsýn
Býrak aðladýðýný, gözlerinin dolduðunu bile hiç görmedim."diye.
Kirpiklerim ýslanýr da kayganlaþýr,
Kayganlaþýr da gözlerime tutunman zorlaþýr,
Zorlaþýr da mazallah düþer müþersin diyerekten tutuyorum kendimi
Ve de göz yaðmurlarýmý içime yaðdýrýyorum saðnak saðnak...
Vah vahlar olsun ki; hayalindeki gibi kýytýrýktan pýsýrýk bir adam olmadým.
Sen çok istedin böyle mülayim, efendiden birisi olmamý
Lakin benim mayam kaldýrmadý.
Nazýný çekmedim, üstüne titremedim, her dediðine tamam demedim,
Üstüme baþýma, konuþmama, çevreme çeki düzen vermedim
Ve de bilakis yanýna yakýþmadým...
Hayallerinin amýna koydum sanýrým
Ama artýk idare et bu seferlik, ayýlýðýma veriver!
Ben cafcaflý laflar etmesini beceremiyorum,
Zaten diksiyonum da bozuk.
Kibar yerlere gitmeyi sevmiyorum, uyuz oluyorum oralarda.
Ben balýk ekmeðe tavým sen hamburgere.
Yabancý müziklere bayýlýyorsun, ben daha ne dediklerini bile anlamýyorum.
Yav çayý bile ben ince belli de içiyorum, sen fincanda.
Hele arkadaþlarýný hiç sorma; onlar beni kaba adam olarak tanýmlarken
Ben onlarý adam yerine bile koymuyorum!
Þanstan yana bahtýmýn meteorolojisi her daim kara bulutlu ya;
Hava durumunu sallayan kim!
Simsiyah talihimin inadýna totoda her hafta banko geçiyorum Galatasaray’ý.
Hala nostaljik þarkýlar dinleyip, yeþilçam filmleri izliyorum.
Hala kumarda hile yaparak kazanaraktan aþkta kaybediyorum.
Ayný býraktýðýn gibiyim, adam falan olamadým.
Hala nokta koyar gibi her cümlede ya sikiyorum ya koyuyorum...
Ne çok kazanmak ne de çok yaþamak peþindeyim...
Öyle efendi bi adam olamam ben,
Caným sýkýlýnca ya söverim ya da döverim.
Giydiklerime de önem vermem,
Bi elbise hoþuma gittiyse yýrtýlana kadar onu giyerim.
Konuþmam düzgün deðil, diksiyonum bozuk.
Çok küfür ediyorsun diyenlere:
"Küfür etmiyom ben amýna goyum!" diyecek kadar da küfür ederim.
Geçimsizim, aksiyim, gýcýk bi adamým.
Yakýþmam yanýna...
Yakýþmadým da zaten...
Þarkýlar seni söylerdi ve her þarkýnýn en güzel yanýydýn...
Güzel sözlü þarkýlar eskide kaldý,
Ee sen de tabiyatýyla ve de onlarla birlikte forsun da nostalji oldu.
Þimdi þarkýlar yok mu peki?
Var.
Þimdiki þarkýlarda sen yok musun peki?
Varsýn lakin þimdiki þarkýlarýn sözlerinde bi bok yok...
Haa bu arada gözlerine dikkat ettin mi?
Gözlerinde de eski bakýþlar yok...
Gitmek ya da kalmak.
Bazý zaman olur ki; ikisi de bi anlam ifade etmez.
Küfürden tut da ölüme kadar her bi bok seçenek olarak gelir aklýna.
Bi zaman sonra da o gereksiz hal-i ruhun ortadan kalkar kendiliðinden.
Bi iki gülüp oynarsýn o aralar.
Sonra kaset baþa sarar gene mort olursun.
"Ne diyelim iþte hayat." der, teselli eden çok bilen arkadaþlar da...
Hiç birþey eskisi gibi olmaz.
Herþey de yenisi gibi kalmaz.
Hayata gýcýðým zaten,
Tuttuðumuz takým desen bu sene bokunu çýkardý,
Biyerlerde gereksiz savaþlar var her zamanki gibi,
Bazýlarý þu anda mýþýl mýþýl uyurken,
Bazýlarý ise saf bir kýzý kandýrýp becermekle meþgul,
Kimileri kendini arabeske verip þarkýlar dinlerken,
Kimileri TV’de yayýnlanan saçma programlara öylesine bakýyor.
Falan filan, þey mey...
Öyle iþte...
Hayat gelip geçiyor...
Sahi hayat demiþken; sen hayatýný nasýl geçiriyorsun görmeyeli?
Niye sustun?
Utanma, hadi söyle!
Yoksa hayatýn sana mý geçiriyor?
Ne zaman ki gözlerime gözlerin düþmekte,
O vakit uyku bana uzaklardan dalga geçer gibi
El sallayaraktan bay bay etmekte,
Bazý geceler nanik ettiði bile oluyor.
Sana benzetiyorum uykuyu, hýk demiþ burnundan düþmüþ diyorum bazen.
O son gidiþinde sen de dalga geçer gibi iyi geceler demiþtin, hatýrladýn mý?
Sensiz bir gece, hem de iyi...
Benim her daim kafam iyi de,
Merakýmdan soruyorum o gece senin de mi kafan iyiydi?
Ne mi saçmalýyorum?
Hiç! Öylesine! Gýrgýrýna! Sorma iþte! Yok biþey! Mahsuscuktan!
Deliyim ya hani ben, hah iþte deliliðine!
Ver þimdi bi sigara!
Dolabýn alt gözünden de köpek öldüreni getir!
Teybe de Erkin Koray’ýn kasedini koy!
Hadi bakma öyle salak salak!
Bi boka yara!
Kaldýr götünü seni sürtük!
Geceleri yalnýz olmadýðýný hissettiren bi dost sesidir; çöp kamyonu sesi.
Esasen sadece ses de deðildir.
Gece karanlýðýnda dönüp duran sarý lambasý da bi baþka þenliðidir.
Bana sorarsan; þehir demektir bu, yaþam demektir,
Hayatýn akýþýdýr, zamandýr aslýnda.
Sinirliysen küfürlerine bahane de olur mütemadiyen...
Öyle iþte...
Ýstifayý basaraktan çaktým elvadayý;
Tazminatýmý da baþýmýn gözümün sadakasý olsun diyerekten
Almayýp ayrýldým Gönül Ýþlerinden.
Baþkasýnýn gönül iþinde miþinde çalýþmam daha,
Paydos diyorum sana!
Çaktýn mý?
Kendi gönlümün iþini kuruyum diyorum,
Patron olup gel keyfim gel diyorum!
Hani olur ya; yolsuz kalýrsýn; hemen gel, bizim muhasebeye uðra,
Ýþ yok senin gibisine de eline üç beþ attýrýrlar iþte!
Gözlerimin bittiði yerde,
Gözlerimin döktüðü þelaleye karýþmýþ bir çapak gibi sessizce giden,
Gönlümün kýrýlan en ufak en geri yapýþtýrýlamaz parçasý
Ve de küfürlerimin en okkalýsý olaraktan zihnimin bi taraflarýndasýn...
Týnsýn týn; hayalini görünce týnlamadýðým.
Cýzsýn diyorum sana ufsun, yoksun, hokusa pokusa karýþmýþsýn.
Bay baysýn...
Bazýlarýnýn hoþuna gitti, bazýlarý beðenmedi, bazýlarý da hiç görmedi...
Bense öylesine yazdým kiminin þiir, kimininse boþ iþ dediklerini...
Sadece gýrgýrýna...
Þimdi de öylesine yazýyorum.
Sikdiret okumasan da olur!
Ha bu arada...
Neyse kafam kýyakya unuttum þimdi, ayýkken hatýrlat!
Þimdi yanýmýzdaki fýstýkla keyfimize bakalým.
Öyle deðil mi güzelim?
Ulan kýz sen de az sürtük deðilsin ha.
Bak bak cilvelere bak.
Bu sürtük de dalgasýný geçiyo benle.
Aklý sýra beni kendine aþýk edicek,
Ayaklarýmý yerden kesicek, sonra da tayyareden düþmüþe çeviricek...
Nedendir bu?
Kadýn milleti iþte, çokça naz, biraz iþve ve de cilve falan filan durumlarý.
Ulan delikanlý adam bu zarfý yer mi be?
Eski eþyaya vurdun gene cilayý.
Bununla bi kaç ay daha idare ederim artýk.
Ee neþem ve de tipim yerine geldiðine göre,
Rakýnýn yanýnda da meze niyetine hazýr seni götürmekteyken;
Ýki þarký çal da kalbimiz pansuman olsun!
En neþeli þarkýlarýn içinden en þen þakraklarýný seçip,
En fingirdekliðinle kývýrtaraktan icra etmeni istiyorum eseri ki
Daha bi kapýlýyým cilvene ve de en felekten günümüzü yaþayalým!
Erkan Gerenlik
Serseri Aþký Ya da Deli Saçmasý Sözleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.