*Pervanen Oldum
Seni ilk gördüðüm gün, hatýrýmda, dün gibi...
Unutmak kolay deðil, aklýmdan çýkmýyorsun.
Yýllar ne çabuk geçti, tamamý bir gün gibi.
Ömrüm geçip gidiyor, hiç nazdan býkmýyorsun.
Madem öyle, çek kopsun, ýsrarýn anlamý yok.
Bu sevdanýn atlasta, boylamý, enlemi yok.
Ettiðimiz feryadýn, sonunda ünlemi yok...
Hatýrýmý sorup ta, elimi sýkmýyorsun.
Önce alev gibiydin, yaklaþmak zordu sana.
Deðmeden yanýyordum, beni az anlasana...
Soðudun dünya gibi, geldik mi yoksa sona?
Artýk þeraren hiç yok, þimþekler çakmýyorsun.
Ben diyorum elveda, sen, de ki: güle güle!
Benzetirdim seni ben, kýrmýzý gonca güle.
Bu sana son yaklaþmam, bastým iþte virgüle
’Dur gitme sakýn’ diye, kolumdan çekmiyorsun.
Koydum artýk noktayý, bu sevdanýn sonuna!
Çok uðraþtým baþýmý, koymak için koynuna...
Benden tüm günah gitti, hepsi senin boynuna.
Pervanen oldum bilsen, yüzüme bakmýyorsun.
Antalya-2011/04
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.