Kaybedince kendini, Aradýn durmadan, gördüm Kaçarken Giderken Ben de peþinde; Yardýmým olur diye, durdum Yardýmým olur diye, Zor zamanýnda hem de Herkesten önce beni parçalamýþtýn hem de Þimdi durdum düþündüm, Yanlýþ olan þeyleri Güzel yüzün dýþýnda, her þey yalan Tek doðruyu söylüyorum… Yarýný düþünmüyorum, Yarýný da zaman alýp götürecek Dünün içinde yarýnlar saklandý Biz hep ayný kaldýk Sadece kendi canýmýzý acýtan… Sen zaten zalimleþtikçe, zaman seni zalimleþtirdikçe Dokunmam sana, ateþ oldun bak yine Yanmýþtým ilk seferinde Bu defa anladým, mesafelerin önemi yokmuþ Yanýndayken de uzaktýn Sana geldim hem de hiç utanmadan, Bana ettiklerin Aklýmdan çýkmadan, Ama olmuyormuþ… Seni zorlamak istemem, kýymet bilmeyen Güzel yüzlü, Sahte melek, gerçek insan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
alemin_dj_i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.