Bir hasret büyüyor, Haberin olmayan aþkýn isinden… Bir “grejuan” Ateþi gibi yakýyor, Tükense de bedenim sönmek nedir bilmiyor. Gülmek nedir senden öðrendim, Bana kadýnlarý tekrardan sevebilmeyi öðrettin. Küçük ellerinle büyük bir dünyayý kaldýrýp bana gösterdin Þiirler kadar yüce, Hazineler kadar deðerlisin. Ne seni sevmek, ne seni özlemek Hiç biri yük deðil! Uðrunda terk edilecek diyarlar, gerekirse hayatýmý yeni baþtan yazarak, Mesele deðil! Çökmüþtü limanlarým Hangi denizde seyretsem, Ayýplayan bir bakýþ… Gece yýldýzlarla ayla konuþtum, Konuþacaðým kimse yoktu. Yüzümü çýkarýp astýðýmdan beri kapý ardýndaki iðrenç askýya Kimse beni tanýyamadý Tanýyanlar yüzlerini çevirip kaçtý Vahþi bir hayvan gibiydim Nedendir bilmem Kimse sormadý nedeni Þimdi beni uysallaþtýran; beyaz tenin, yeþil gözlerin Yeþil bana huzur verir; Hele bir de gözlerin, huzurunu verir cennetin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
alemin_dj_i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.