Çözümsüz problemler býraktýn Havuz problemlerindeki çaresizliðimi yaþattýn Öðretmenlerin yok etikleri becerilerim gibi Yok, ettin sevebilme becerimi Mevsimleri ayýrt edemediðim yaþlarda Güzün, sonbahar olduðunu öðrendiðim zamanlarda Bilmesem de aþýk olduðum bahar resmini, Anýmsatýyor yüzün. Tek tipleþtiren mavi önlükler gibi Aynýlaþtýrdýn bu öyküyü, Ýþe yaramayan öyküleþmiþ yaþamlara benzettin Vasýfsýz kýldýn. Ýlkokul hocam kadar nefret ettim senden Anlamsýz yakalarýmdan farklý deðil, benim için yaþamak. Ezberlediklerimizden olduðumuz sözlüler gibi Korktum, sensiz kalmaktan. Ellerimizi kýzartan, Aslýnda ölçüm için kullanýlmasý gereken, cetveller gibi Sen de yardýmcý olmak yerine, acý verdin Ama bu defe ellerime deðil… Çirkin el yazýlarým gibi bir geçmiþ þimdi ardýmda Ama her þeye raðmen sevebiliyorum seni Ders anlatýrken öðretmenim Bakýp hayal kurduðum Kitap resimleri gibi…
Asým BARAN Sosyal Medyada Paylaşın:
alemin_dj_i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.