Dizelere sýðmayan, duygularým çaðlýyor. Ben senden bir an kopsam, gönül gözüm aðlýyor. Þiirlerime gelip, kalem elim baðlýyor. Fermanýmýn sözüsün, Annemsin gülsün annem.
Ben al yanaklý gül’ü, dikenlidir bilirdim. Seni nur’unda bulup, ak alnýna çevirdim. Doðdum beni büyüttün, seni þu caným bildim. Rahmanýmýn güzüsün, Annemsin gülsün annem.
Dolan gözlerimdeki, aðlayan bebeðinsin. Kalbimden sana dair, hangi sözüm eðilsin, Sen gönül kalemimden, tam kalbime meyilsin; Refahýmýn gözüsün, Annemsin gülsün annem.