Ana ben genç bir fidaným bana sevgi aþýsýný aþýla kini öfkeyi öðretme bana önce sen kendini iyi eðit sonra gönder okula ana ben de ölüyorum Mercimeði dökmeden tencereye önce taþlarýný ayýkla istiyorsan helal ekmek helal aþ önce kendini aþ oku öðren öðret bana da çok çocuk isteyip de Allah’dan salma sokaða beni yaþatmak senin elinde dualarla kurarsýn ya soframý ninnilerle sallarsýn beþiðimi yaþamý takip et gör deðiþimi ama önce eðit kendini beni bulaþtýrma bu pis iþlere dur deyiver bu gidiþlere
dindir geçmiþten miras þu öfkeni kötü huylarýný þýmartma beni sevgi aþýsýyla aþýla bahçemizde baðýmýzda yetiþtirdiðin yüze gülen þu olgun meyveler gibi hayatta kalmamý istiyorsan ki istiyorsun isteðin bu þu evrenimizi þu gönlümüzü ýsýtan güneþ gibi yetiþtirdiðin bu taze fidana sevgi aþýla ana ana ana ben de ölüyorum
Yüksel Nimet Apel
2008- Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.