duvarları kulağına koyma baba

gözlerinde sefere çýktýðýmda bana aþký anlat
ayyaþ bir günün bayýldýðýný içimdeki kadýna






gözyaþýnýn kýyýsýndan sessiz hüzünle akalým denizlere
bebek yüzlü eskilerin zamanýna açalým pencereler
coþkularýmýz sarmalasýn bizi
ay silerken acýyý
gecenin kelebek kanatlarýndan ver kollarýný omuzlarýma
ve seyret gülücüklerimden geçen seneleri
sertleþen yüreðimde
seyret
ta ki yedi aylýk doðuþuma odalarýný






git
aðýr bir taþa oturduðu kayalara ruhumun
gidebildiðince git
oradan bak resmime el sallar gibi
fýsýldarken akþamýn ikindi türküleri kulaðýna
benimle iklimler boyu çocuk ol baba
suretimde yaþadýklarým acýtmasýn güllerini
gurbet tendi o köþelere saklanan
ve hiç kimsenin bahçesine uðramayan
daðýlýrken tek gözlü karanlýk
vur düþlerimin sýrtýna
hiç yaþanmamýþlýðýn






izlerim
izlerini ýsýrarak aklý baþýnda aynalara büyüsün gençliðim
bütün yenilgilerim aþklarýmdandý zaten
þehre cepleri dolu orman býraktý anýlarým
kapanmasýn kirpiklerin





gün
bulutlarý mora çalmakta
dokunduðum her ne varsa kýyýlara güneþi baðlamakta
istersen gidelim
sakallarý yüzüne bulaþan gölgelerden
uzanalým ölümsüz uykuya
duvarlarý kulaðýna koyma baba
sesimi duyamazsýn
pýhtýlaþmýþ saatlerde






ah
deniz diplerine yerleþen balýklar
çýrpýnmayýn siz de ellerimde
takýp aþklarýmý koluma
ölgün zamanlarýn bizi kuþattýðý tarihlerden
gidiyorum


kendinize iyi bakýn kýrýlan denizler
gözlerimde ýslaklýðýnýz görünmesin

çünkü siz
babam deðilsiniz










Sosyal Medyada Paylaşın: