Nerede bir yalnýzlýk görsem
kaygýyla ilikliyorum ten elbisemi
soðuk iklimlerden döner gibi alnýmdaki ateþ
söz düzlemimde katýlaþýyor
geliþini kutluyor yasaklý bir operanýn þehir
ben sende unuttuðum özgürlük yansýlarýmý
rahmetle anýyorum
kalabalýk sokaklarýn delirmiþ karýncalarýyýz iþte
huylarýný hiçbir metrenin ölçemeyeceði
ses birikintileriyiz metrekarelerde
kaldýrýmlarýn boyunu kýsaltan aðýr adýmlarla
yüreðine yollanýyoruz belirsizliðin
hayat iskambil oynuyor bizimle
nerede bir yalnýzlýk görsem
bir sicimin gölgesine boyuyorum aklýmý
bildiðim tüm sevaplar kadar
gerçek olduðunu anlýyorum gizlenen günahlarýn
dükkanlarýn ýþýkla giyinmiþ dekoltesinde
küfürbaz kadýnlar soyunuyor acýlarýný
vesikalýk fotoðraf köþelerinde
tekrarý orijinal bir psikodrama
kalçalarýnda beliriyor þuh bakýþlarýn
gözyaþý duraklarýna akýyor zaman
her sahafýn önünde kokmuþ bir bilgi mezarlýðý
eski bir Yahudi mahallesini ünleyen hafýzam
anlatýyor yalýn hitapla tozlu kitaplarýn Ýstanbul’unu:
þadýrvanda içtiðim suyu getiren kuþu
eðildiðim nar-ý payitahtý huþu içinde
saçýmý tarayan altýn portallerinde camilerin
nerede bir yalnýzlýk görsem
tarih tenimi çekip alýyor izinsiz
kulaðýma yanaþan korkularýyla ruhumun
derin, çok derin çaðlara gidiyorum
düþünen bir çýnarýn dibinde bekliyorum Rodin’i
heykelimi parçalýyorum herkes susuyor
gecenin profiline seslenerek karakalem
bir ‘sabaha karþý’ çiziyorum düþ defterime
barýþý yýlmaz ordularýn taþýdýðý
komutaný masum bir güvercin olan…
Srebrenitsa’da þafak ölüyor akþam ölüyor
taþ ufalanýyor göðe b/ulaþan gözde
kan kokusu öðreniliyor bitimsiz bir tekrarla
boynuna mermi asmýþ çocuklarca
kiminin yataðýnda mimoza çiçeði oluyor hayat
kiminin yataðýnda kýzýl bir arzu gülü
gece kapanýp gündüz açýlan
þimdi nerede bir yalnýzlýk görsem
kaç yüreðe kalkýyor diyorum içimdeki
yolcusuz acý otobüsü…