LABİRENT...
Bir melodi olsam da fýsýldasam kulaklarýna,
Nisan yaðmuru tanecikleri gibi ýsýtabilsem senliði her solukta.
Þubatýn soðuklu iþler mi ki sýcaklýðýnýn yanýnda?
Güneþten tahtýný 1 günlük devralsam da,
Kýzgýnlýðýmla talan etsem þu sana bakan kem gözleri.
Bir hayrete düþürsem bütün imandan terfi eden kiþiliksizleri,
Bir kanalizasyon gibi yutsam yeryüzündeki bütün pislikleri,
Bir suret olsam fanilikte,
Ayýrt edemez olsa bin suretliler…
Koþarken ayaðýnda prangalarý yok eden topraðýn olsam,
Olsam da güller besleyip sunsam lezzet-i ikramýna…
Sana gel diyecek kadar cesareti bir bulabilsem kendim de,
Þahine yalvarsam tüm içtenliðimle,
Acýsa da halime uçmayý bedenime aþýlasa,
Aþýlasa da semadan takip etsem narinliðini,
Zengini rehin alsam sebepsiz,
Malýndan gayrisi zenginliðini ekleyiverse vicdanýma.
Sana haykýrsa bu dilim,
Haykýrsa da anlayabilsen cihanda yegane olduðunu,
Nafile be! Nafile,
En iyisi bir sus olup,
Gecelerin sessiz labirentinde kaybolup gitmek belki de…
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet.yusuf.sezen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.