ellerimi kýrýp göðsüme birden k/öz aðýtlar büyütüyorum sana sesimi yutuyor tüm sesler taþ basýyorum b/aðrýma devrilip içime senden yýkýlýyorum melâl
gün batýmlarýnda uyanýr yalnýzlar
çatlamýþ sabrý içimin bak bilmez kimseler kan sýzýyor vecdim ah görmez ki gözler anlamsýz sevme/ler anlam az yar
/aþk/sýz/lar
bu lâ l bir nehirdir içimde büklüm bu isli bir ölümdür akar dilim deðince sana ah deli su topraðý yutar telaþým beter
erkenci felaketler düþünce þehre ben gözlerimi saklýyorum yine
g e c e s e n d o ð d i y e
diz çöküyorum baþým eðik akþamlara saçlarým düþüyor rüzgâr eline sonra yeminlerim yemin olsun ki ey ku/duruyor bu hayat kaçtýkça senden kördüðüm sana
asýlýyorum dar þafaklara aklým deli bir lâl dilimde sürgün bir dua yýllarýn aðýrlýðýnca susuyor uzak karanlýk dünya
taþ kokuyor bu mevsim melâl cemre düþmez diyorlar daha
gözlerim kararýyor bir veda vakti bir menzil var önümde bir yol ayrýmý daha göz çukurlarýmda biriken ömür ve kan/ayan insanlar var
görüyorum iþte yýlgýn yorgun bir ölüm
topraða düþüyor terim haydi yüzümü öpün
yeþersin tenim
humeyra.....
gönül vâveylama mütercim olan edebiyatdefteri/m ve þiiri güne taþýyan çok deðerli seçki kuruluna þükranlarýmý sunuyorum...ve yüreðime safa geldiniz güzel dostlar/ým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.